سمت:
نویسنده
................................................................................
پست الکترونيک:
reza_vahidifard@yahoo.com
بيوگرافي:
مي گويند علايق هر فرد بيانگر روحيات دروني اوست.اينکه از بين هنرها به چه هنري بيشتر علاقه دارد.از چه نوع فيلمهايي خوشش مي آيد .چه جور موسيقي اي گوش مي کند .به چه رنگي علاقه دارد و يا اينکه از چه فصلي خوشش مي آيد و ... اما من معتقدم از بين همه اينها موسيقي بيشتر از همه نشان دهنده روحيات دروني آدمها است. از من خواسته شده بيوگرافي کوتاهي درباره خودم بنويسم.اما من قصد دام به جاي آن يکي از ترانه هاي مورد علاقه ام را بنويسم.فکر کنم خواندن اين ترانه بيشتر به دردتان بخورد تا بيوگرافي من.با توجه به اينکه نوشتن اين ترانه باز مي گردد به همان موضوعي که در ابتداي اين نوشته به آن اشاره کردم. اين ترانه؛ ترانه اي است ازکريس دي برگ (ازآلبوم Flying Colours). ترانه بسيار زيبايي هست ؛ که هر وقت مي شنومش به ياد آخرين بارى که گريستم مي افتم.روزي که فکر کردم خدا رهايم کرده است.
آخرين باری که گريستم The Last Time I Cried آخرين باری که گريستم؛ شب در خانه نشسته بودم و دير وقت بود؛ به سايه ها و سوسوی نورها خيره شده بودم؛ حاضر بودم همه چيزم را بدهم تا آنها بروند؛ حاضر بودم همه چيزم را به آنها بدهم؛ آخرين باری که گريستم؛ خيلی وقت پيش بود که مردم را در باران نظاره می کردم؛ که منتظر بودند تا سربازان آنها را سوار قطار کنند؛ دست بر نرده ها ؛ چشم ها پر از اشک؛ و همان حرف هميشگی هزاران ساله؛ خدايا رهايم کرده ای؛ خدايا رهايم کرده ای؛
آخرين باری که گريستم؛ نمی توانم باور کنم وقتی را که با صورتی مواجه شدم؛ که به سربازی با تفنگش در باران خيره شده بود؛ آن صورت يک کودک بود؛کودک من اينجا خوابيده؛ و سربازی که می خنديد ؛من بودم؛ خدايا رهايم کرده ای؛ خدايا چرا رهايم کرده ای؟؛ خدايا ؛آيا رهايم کرده ای؟؛ آخرين باری که گريستم؛ آخرين باری که گريستم؛ آخرين باری که ...
................................................................................
>>
جدول ارزشگذاری
رضا
وحیدی
بر همه فیلم های دهه نود سینمای
ایران
(به تفکیک سال و دوره جشنواره)
مطالب مرتبط
با
رضا
وحیدی
|