صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه: 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

در گفتگوی تصویری نوید محمدزاده در برنامه 35 مطرح شد؛

کو اکران «عصبانی نیستم!»؟ / از نوجوانی جلوی آینه تمرین سیمرغ گرفتن می کردم بعد در سن 27 سالگی گفتند امضا کن که سیمرغ نمیخواهی / «50 کیلو آلبالو» 15 میلیارد فروخته چی رو توقیف می کنید؟

:: 11 شهریور 1395  5:49:38 PM  ::

سی نت: نوید محمدزاده که سال گذشته برای بازی در فیلم «ابد و یک روز» سیمرغ بهترین نقش مکمل را از آن خود کرد، در گفت‌وگو با فریدون جیرانی در برنامه سی و پنج برای اولین‌بار ماجرای سیمرغی را بازگو می‌کند که قرار بود برای «عصبانی نیستم» بگیرد، اما در نهایت به او تعلق نگرفت

به گزارش سی نت، این بازیگر در بخش‌های دیگری از گفت‌وگویش از کار با کارگردانانی چون رضا درمیشیان، سعید روستایی و هومن سیدی می‌گوید و به نکات جالبی درباره آن‌ها اشاره می‌کند.

امسال سه فیلم از نوید محمدزاده یعنی «ابد و یک‌روز»، «خشم و هیاهو» و «لانتوری» روی پرده رفته که مورد توجه منتقدان نیز قرار گرفته است، این بازیگر برای اولین‌بار گفت‌وگویی تصویری با برنامه «سی و پنج» داشته است که در آن به نکات جالبی از حضورش در سینما اشاره کرده است.

سیمرغی که تا روز اختتامیه متعلق به نوید محمدزاده بود

وقتی رضا عطاران در شب اختتامیه سی‌و دومین جشنواره فیلم فجر روی سن رفت تا برای «طبقه حساس» جایزه بهترین بازیگر مرد را بگیرد، این سیمرغ را برا بازی در فیلم «عصبانی نیستم» متعلق به نوید محمدزاده دانست، موضوعی که پس از اختتامیه نیز توسط دیگر اهالی سینما تایید شد؛ اما خود محمدزاده تا کنون در این‌باره صحبتی نکرده بود و جالب است که در این مصاحبه صحبت‌هایش را با اشاره به این موضوع شروع می‌کند و ماجرا را با جزئیات شرح می‌دهد: «دو شب قبل از اختتامیه با حرف­هایی که به گوش­م می رسید می­دانستم سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «عصبانی نیستم» به من می­‌رسد. فردای آن شب وقتی برای آخرین اکران فیلم در جشنواره به سینما فرهنگ رفته بودم، بین سینماگران حرف­‌هایی با این مضمون که حق­ش را خوردند و ... می‌­شنیدم . من آن شب متوجه منظورشان نبودم و با خود می­‌گفتم حق کی را خوردند؟ اما این­طور پیچیده بود که «عصبانی نیستم» نباید جایزه بگیرد. از طرفی به من دلداری می­‌دانند و می­‌گفتند آقایان ایوبی، حیدری و کیومرث مرادی در تلاش‌اند تا تو جایزه‌­ات را بگیری و من همچنان متعجب و مبهوت بودم. روز اختتامیه نیز دوستی از دبیرخانه جشنواره به من زنگ زد و گفت مشکل حل شده است و تو امشب جایزه­‌ات را می­گیری.»

اما ماجرا به شکل دیگری پیش می‌رود و عوامل فیلم «عصبانی نیستم» که موضوع آن به حوادث بعد از 88 باز می‌گردد، در نهایت مجبور به انصراف دادن از جشنواره می‌شوند: «یک ربع بعد از این تماس رضا درمیشیان کارگردان «عصبانی نیستم» در تماسی تلفنی به من گفت ما باید امضا بدهیم که از جشنواره انصراف داده­‌ایم. آنجا بود که گفتم جایزه را به من ندهند اما برای این که از حق­م بگذرم از من سندیت نخواهند. من چه چیزی را باید امضا می­‌کردم؟ امضا می­‌کردم که جایزه‌­ام را نمی­‌خواهم؟ من از نوجوانی جلوی آینه تمرین سیمرغ گرفتن می­‌کردم و در بیست و هفت سالگی به من گفتند سیمرغی که با 7 رای از 7 داور گرفته­‌ای را نباید بخواهی. آن روز تلخ­‌ترین روز زندگی کاری من بود. پیراهن و کت اتو شده‌­ام برای رفتن روی سن و گرفتن جایزه بر در خانه ماند و اشک­های من بی‌اختیار سرازیر بود. ساعت شش آن روز همه چیز تمام شد و بدون امضا کردن، رضایت ما را گرفتند و گروه فیلم انصرافی تحمیلی داد. سیمرغ برای ما نبود چه امضا می­‌کردیم و چه امضا نمی‌کردیم. آن شب برای این که حالم خوب شود تئاتری را روی صحنه بردم و به جای تشویق در سالن اختتامیه جشنواره فجر، تشویق تماشاگران تئاتر را دیدم.»

اما مشکلات فیلم «عصبانی نیستم» به این‌جا ختم نمی‌شود و در ادامه رفتاری که در جشنواره فیلم فجر می‌شود اکران آن نیز به مشکل برمی‌خورد؛ به گفته محمدزاده از عوامل فیلم خواسته می‌شود به نفع سینما سکوت کنند: «ما سکوت کردیم اما چه نفعی داشت؟ «خانه پدری»، «خانه دختر» و «رستاخیز» هم توقیف شدند. گفتند اگر سکوت کنید و جایزه­‌تان را نگیرید، اکران می­‌شوید، دو سال گذشت و اکران نشدیم. در بیست و هفت سالگی سینما کاری با من کرد که مانند یک فرد چهل ساله پخته شدم.»

از نظر بازیگر «عصبانی نیستم» دلیل اکران نشدن فیلم این است که در سلیقه بعضی­ افراد نیست: «اما قسم میخورم نمایش عمومی آن هیچ اتفاقی را به دنبال نخواهد داشت. «عصبانی نیستم» فیلم محبوبی است و در صورت اکران فروش بالایی خواهد داشت و شاید این موضوع هم برخی را ناراحت می­‌کند.»

آغاز همکاری با رضا درمیشیان

محمدزاده در ادامه گفت‌وگویش درباره آغاز همکاری‌اش با درمیشیان توضیح می‌دهد. به گفته این بازیگر، درمیشیان تمام تئاترهای او را تماشا کرده و اصلا نقش نوید در فیلم «عصبانی نیستم» را برای او نوشته بود: «از طرفی باران کوثری هم فیلمنامه را خوانده بود و به من می­‌گفت در یک فیلمنامه نقشی وجود دارد که انگار به تو تعلق دارد اما نمی­‌دانم چطور به کارگردانش بگویم و من هم نمی­‌دانستم کارگردان کیست. خارج از این صحبت‌ها وقتی فیلم «بغض» درمیشیان را دیدم با خود می­گفتم من بازیگر این کارگردان هستم و از نوع دکوپاژ و قصه و کارش لذت می­بردم.»

در نهایت باران کوثری و رضادرمشیان متوجه می‌شوند هر دو به طور همزمان یک نفر را برای بازی در این نقش درنظر گرفته‌اند: «این فیلم اولین نقش اصلی من در سینما بود و با این حال درمیشیان گفت فیلمنامه را بخوان و اگر دوست داشتی کار کن. همان شب فیلمنامه را خواندم و ساعت چهار صبح به او زنگ زدم تا همدیگر را ببینیم، وقتی فیلمنامه را خواندم دیوانه شدم و نمی‌توانستم صبر کنم.»

آن‌طور که این بازیگر توضیح می‌دهد درمیشیان از زمان تولید «عصبانی نیستم» به فکر ساختن «لانتوری» بوده است و همان زمان هم به او برای بازی در این فیلم پیشنهاد داده است، او درباره نقشش در این فیلم این‌طور توضیح می‌دهد: «در «لانتوری» نقش فردی را بازی می­کنم که بخش دردناکی از جامعه است و ما با هدف کمک به این جامعه و رفع آن خشونت فیلم را ساختیم. البته خشونت در جامعه به گروه خاصی تعلق ندارد و حتی در فرهنگی­‌ترین جایگاه مملکت دیده می‌­شود. جایی که قلم به دست می­‌گیرند و به سینما توهین می­‌کنند. من برای رفع این خشونت‌ها تلاش می­کنم فیلم­‌هایی بازی کنم که مسائل اجتماعی را مطرح می‌کند. دوست دارم لانتوری آنقدر بفروشد که پول «عصبانی نیستم» و «لانتوری» و حتی پول فیلم‌های بعدی رضا درمیشیان هم در بیاید. من و باران کوثری و رضا درمیشیان از کار با هم لذت می­‌بریم و حالمان خوب است و هرچقدر افرادی در این مورد انتقاد کنند برایم مهم نیست.»

ایوبی را دوست دارم اما می‌گویم هنوز سیمرغ را به من بدهکارید

البته محمدزاده سال گذشته اولین سیمرغش را برای بازی در اولین فیلم بلند سیعد روستایی یعنی «ابد و یک روز» گرفته، فیلمی که او از یک سال پیش از نمایشش می‌دانسته است که می‌درخشد: «سعید روستایی از اول آن نقش را برای من نوشته بود. من با روستایی رفاقت زیادی دارم و از فیلمسازانی است که خط فکری­‌مان یکی است. او کسی است که به مرور زمان تغییر مثبت و آگاهانه­‌ای را وارد سینما کرد. ما در «ابد و یک روز» مثل یک خانواده واقعی در کنار هم زندگی می­‌کردیم و هنوز هم ارتباط­ مان حفظ شده است. در سکانسی که من را برای بردن به کمپ از پله­‌ها پایین می­‌آوردند همه عوامل و پشت صحنه گریه می‌کردند.»

او به نکته جالبی درباره لحظه‌ای که جایزه بهترین نقش مکمل مرد برای این فیلم به او تعلق می‌گیرد، اشاره می‌کند: «وقتی جایزه «ابد و یک روز» را در جشنواره سی و چهارم گرفتم آقای ایوبی گفتند خدا را شکر ما دیگر به تو بدهکار نیستیم. من ایشان را خیلی دوست دارم اما می­‌گویم شما به من سیمرغ «عصبانی نیستم» را بدهکارید چرا که هر فیلم جای خود را دارد. وقتی برای گرفتن سیمرغ «ابد و یک روز» در جشنواره سی و چهار به روی سن رفتم یک دقیقه سکوت کردم و آن سکوت از سر احساسات نبود. سکوت من به خاطر «عصبانی نیستم» بود. از این که پیمان معادی برای «ابد و یک روز» جایزه نگرفت هم ناراحتم.»

محمدزاده همچنین درباره همکاری با هومن سیدی نیز توضیح کوتاهی می‌دهد و می‌گوید: «وقتی «آفریقا» را دیدم فیلم­سازی او را تحسین کردم و دوست داشتم برای او بازی کنم چرا که او فیلمسازی‌ست که می­‌داند چه می­‌خواهد. بعد از یک هفته و به طور اتفاقی برای بازی در تئاترش به من پیشنهاد داد و پس آن هم با فیلم های «سیزده» و «خشم و هیاهو» همکاری خود را ادامه دادیم.»

همه کنسرت ها را بستند. یکی از آن پشت گفت جلوی «خانه دختر» را بگیرید اقای جنتی گرفت. «پنجاه کیلو آلبالو» 15 میلیارد فروخته چی را توقیف می کنید؟ چرا بد اسمی برای خودتان به جا می گذارید؟ چرا اسم توقیف می رود روی فیلمی که 15 میلیارد فروخته؟

«عصبانی نیستم!» دو روز مانده به اکران با وجود پروانه نمایش توقیف شد. «خانه پدری» توقیف شد. دیگر یکی دو تا نیست. همینجوری جلو برویم این دولت می شود رکوردار توقیف در بین همه دولت ها!

رییس جهوری که من به او رای دادم گفت: «فرهنگ را می دهم دست فرهنگیها» آیا این اتفاق افتاد؟

آقای روحانی گفت وزیر ما نباید عقب نشینی کند. وزیر را عوض کنید اگر ناراضی اید. چرا فقط حرف می زنیم؟ چرا اتفاقی قرار نیست برای ما بیفتد؟
رییس جمهور منتخب ما صحبت می کند. چرا فقط صحبت می شود؟ دنبال چی هستیم؟ رای می خواهید؟ خب این دولت ایشالله دوباره رای می آورد. اما چرا چیزی تغییر نمی کند.

با اسم استاد شجریان رای جمع کردند اما شرایط ایشان نسبت به هشت سال قبل هیچ تغییری نکرد و هیچ کاری برای ایشان انجام نشد

محمدزاده در بخش پایانی صحبت‌هایش درباره شهرت و این‌که انتظار آن را داشته صحبت می‌کند و به برخی حرف‌ها درباره خودش واکنش نشان می‌دهد و می‌گوید: «بعضی حرف‌ها را می­‌شنوم که ناراحت می­‌شوم و نادیده می­‌گیرم، درباره من می­‌گویند فرد عصبی­‌ای هستم، اما این یک کلی­ گویی است. «لانتوری»، «ابد و یک روز» و «خشم و هیاهو» سه فیلمی هستند که من در آن­ها سه نوع پرخاشگری متفاوت را بازی کردم و این کار بسیار سختی است. در فیلم جدیدم هم که کار برادران جلیلوند است نقشم به طبقه پایین اجتماعی تعلق دارد اما این باعث نمی­‌شود افرادی با ندیدن تفاوت فیلم­‌های من تلاش 13 ساله‌­ام را زیر سوال ببرند.»

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::

صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما  |   تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات

ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::