صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه: 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

کاهانی: آقای جباری بهتر است ژست آدم‌های فرهنگی را نگیرد

:: 8 اسفند 1397  10:01:22 PM  ::

سی نت: عبدالرضا کاهانی درباره چگونگی آشنایی اش با مجتبی جباری و سرمایه گذاری این بازیکن در فیلم سینمایی «وقت داریم حالا» توضیح داد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، فیلم سینمایی «وقت داریم حالا» ساخته عبدالرضا کاهانی که این روزها حواشی زیادی داشته، با واکنشهای متفاوتی نیز روبرو شده است؛ حرف‌های مجتبی جباری که به عنوان سرمایه‌گذار در این اثر سینمایی حضور داشته است نیز این حواشی را دوچندان کرد؛ در ادامه اظهارات کاهانی در واکنش به مصاحبه جباری و فیلم «وقت داریم حالا» را می‌خوانید.

جزئیات قرارداد شما با آقای جباری و نوع همکاری شما با هم چه بوده؟
آقای جباری من را در یکی از جلسات نقد و بررسی فیلم‌هایم پیدا کرد و تلفن من را گرفت و فردای آن روز از من درخواست قرار کرد. پیشنهاد داد برایش سریالی ورزشی بسازم برای شبکه خانگی و با پول زیاد. گفتم من از این کارها نمی‌کنم. بعدها که دوستی ما عمیق‌تر شد به عنوان یکی از سرمایه‌گذاران فیلم «وقت داریم حالا» وارد کار شد با پول کم. بارها و بارها او را از مشکلات همکاری با خودم آگاه کردم. می‌گفت برایم کار فرهنگی در اولویت است و علاقه داشت از سایر ورزشکاران جدا باشد. از من تشکر می‌کرد که به فیلم راهش دادم در حالی‌که به شهادت خودش سرمایه‌گذاران دیگری هم وجود داشتند و او از حضور آن‌ها مطلع بود. می‌گفت همین که اسم من کنار اسم شما باشد برایم کافی است. راستش من هم از او خوشم آمده بود.

با این حال قراردادی نوشتم که بیشتر به نفع او باشد و در حال حاضر به تمام مفاد آن قرارداد عمل کرده‌ام. من و ایشان در یک فیلم با بودجه‌ بسیار کم شریک هستیم و از ساخت فیلم بسیار خوشحالم و خود ایشان هم که فیلم را در خانه‌اش دید خوشحال بود. فیلم به وزارت ارشاد داده شد برای مجوز اما مثل بقیه فیلم‌هایم به مشکل خورد که برای من چیز عجیبی نیست. پنج سال است با ارشاد می‌جنگم برای اکران فیلم در حالی‌که آقای جباری در تمام این پنج سال مزاحم اکران بودند و بیش از آن‌که حرف من را گوش کنند، با سانسورچی‌ها قرار می‌گذاشتند و سراغ دشمنان من در خانه سینما می‌رفتند و همان‌ها به او یاد داده‌اند که بگوید سانسورچی بوده‌ام و ... آن‌ها گفته‌اند شکایت کن. چرا؟ چون در تمام این سال‌ها با آن‌ها مبارزه کردم و دیدند حالا بهترین فرصت برای انتقام از طریق مجتبی جباری است که اصول سینما را نمی‌داند. نبودن من در ایران و ساخت فیلم در خارج از کشور هم در به وجود آمدن این فضا مؤثر بود و اگر الان جواب می‌دهم به همین دلیل است که عده‌ای بدانند هر جا باشم اخبار خودم را دنبال می‌کنم و اجازه نمی‌دهم با آبروی من بازی کنند. همه من را در سینما و زندگی می‌شناسند و می‌دانند چگونه سرمایه برای ساخت فیلم‌هایم فراهم می‌کنم و چگونه دست رد به پول‌های باد آورده سینما زده‌ام. فیلم‌های من صاحب دارد و صاحب اصلی‌اش خودم هستم و اصولش با اصول من باید همخوانی داشته باشد.

آقای جباری می‌گوید شما فیلم را طوری ساختید که اکران نشود، درست است؟

من فیلم‌هایم را طوری می‌سازم که به آن باور دارم. به وزارت ارشاد و جاهای دیگر فکر نمی‌کنم که فیلمم خراب شود و سفارشی. این را همه می‌دانند و بیش از همه خود آقای جباری این را می‌داند. اگر چنین بود در تمام این سال‌ها از دولت پول می‌گرفتم و فیلم‌های سفارشی می‌ساختم. با این حال و پس از تلاش بسیار و به رغم مقاومت آقای جباری، موفق شدم تعهدم را نسبت به دریافت مجوز عملی کنم که ظاهرا همین مساله ایشان را شوکه کرده. چون شکایت کرده بود کاهانی نتوانسته مجوز بگیرد و باید خسارت پرداخت کند. حالا که دیده مجوز گرفته‌ام تعجب کرده. البته باید بگویم فیلم را با این موارد ممیزی اکران نمی‌کنم و این بخش ربطی به تعهداتم ندارد. این احترام به کارم و تماشاگران سینماست که حق دارند فیلم‌ها را کامل ببینند.

درباره بحث هنر و تجربه و اکران فیلم در این گروه نکته‌ای در قرارداد ذکر شده است؟

اصلا چنین حرف‌هایی در تعهد من نیست. به گمانم آقای جباری حرف‌های دیگران و به خصوص دشمنانم را جار می‌زند و نمی‌داند به او آدرس غلط می‌دهند تا از من انتقام بگیرند. ایشان بهتر بود در مسائلی که شناخت ندارد سکوت می‌کرد و البته این در قرارداد هم آمده است. ایشان چه می‌داند پشت پرده سینما چیست! بهتر بود شکایت‌هایش را از مدیران فوتبالی که در آن‌ها تبحر دارد پیگیری می‌کرد و اجازه می‌داد من کارها را در سینما پیش ببرم همانطور که پیش رفت. این‌جا فوتبال نیست که آقای جباری از محبوبیت‌اش در جهت تخریب آدم‌ها استفاده کند. این‌جا سینماست و من هم به اندازه کافی شناخته شده‌.

نکته دیگری که در صحبت‌های آقای جباری به آن اشاره شد این است که شما خودتان سانسورچی بودید؟ همچنین گفتند که فیلم طوری ساخته شده که به فیلمنامه متعهد نمانده‌اید و همین مسئله هم اکران را دچار مشکل کرده است. درباره این دو مساله هم برایمان توضیحی بدهید.

احتمالا سانسورچی‌ها به او یاد داده‌اند. آقای جباری خودش را وارد یک بازی پیچیده کرده که هرگز شناختی از آن ندارد. همین‌که گمان می‌کند کارمند فارابی مسئول سانسور فیلم است نشان می‌دهد در این حوزه بی اطلاع است. طبیعی است وقتی همیشه به سانسورچی‌ها حمله کرده‌ام و آبروی آن‌ها را به درستی برده‌ام، حالا بهترین وقت است که آن‌ها هم از طریق یک آدم بی‌اطلاعِ پرطرفدار، اتهام خودشان را به من نسبت دهند. سانسورچی‌ها آدم‌های مشخص و شناخته شده‌ای هستند که اگر لازم باشد اسم همه آن‌ها را منتشر می‌کنم چون به خاطر توقیف فیلم‌هایم همه‌شان را دیده‌ام. آقای جباری بهتر است به امور خیریه‌اش بپردازد و ژست آدم‌های فرهنگی و دلسوخته هنر را نگیرد.

بحث تغییر فیلمنامه چه؟

اساسا سناریو به جایی ارائه نشده که کسی آن را با فیلم تطبیق دهد. فیلم در فرانسه ساخته شده و نیاز به پروانه ساخت از وزارت ارشاد نداشته است. در مورد سرمایه‌گذارها هم، من هرگز به آن‌ها سناریوی کامل نمی‌دهم چون یا باید اعتماد کنند یا فرصت را به دیگران بدهند. در واقع ایشان از من سوء استفاده کرد که در فضای سالم فرهنگی خودش را مطرح کند و بارها می‌گفت نیازی به بازگشت سرمایه ندارم. حتی یادم هست فیلم در فستیوال کارلووی‌واری پذیرفته شده بود و احساس می‌کردم در ایران به سختی اکران شود. سر فیلم‌برداری «استراحت مطلق» بودم. نگران سرمایه ایشان بودم و پیشنهاد کردم نامش را در فیلم «وقت داریم حالا» به عنوان شریک سرمایه‌گذار حفظ کند اما سهم من را در فیلم «استراحت مطلق» به دست آورد که متضرر نشود اما قبول نکرد. گفت این فیلم را دوست دارم و تاکید کرد برایش بازگشت سرمایه مهم نیست و می‌خواهد در فیلمی حضور داشته باشد که از اول با آن همراه بوده است. با خودم گفتم عجب شخصیت فوق‌العاده‌ای دارد اما بعدتر فهمیدم طمع کرده. فکر می‌کرده خبری است و مهربانی من را در خصوص بازگشت سرمایه‌اش بد تعبیر کرده. خودش بهتر از هر کسی این حرف‌ها را می‌داند اما به نظر علاقه‌ای به همکاری ندارد یا شاید حالا فهمیده اسمش در فیلم من باشد از مزایایی محروم می‌شود و تصمیم گرفته بیش از آن‌که همراه فیلم باشد مقابل آن قرار گیرد. البته که وزارت ارشاد از این موضوع خوشحال است چون با زرنگی خودش را کنار می‌کشد و ایشان هم آن‌قدر بی‌تجربه هست که به سانسورچی‌ها میدان بدهد. متأسفم. وزارت ارشاد خیلی وقت‌ها سعی کرده از راههای دیگری به من ضربه بزند. مثلا به سرمایه‌گذارانم گفته با من کار نکنند یا به بازیگرانی که علاقه داشته‌اند در فیلم‌هایم باشند، گفته‌ که جایزه نمی‌گیری و ... که آن‌ها را دلسرد کند اما خوشبختانه همیشه سرمایه‌گذارانم و عوامل فیلم‌هایم کنار من بوده‌اند نه مقابلم. حالا هم مشکلی نیست. وقت دارم به همه امور رسیدگی کنم. هم فیلم‌هایم را می‌سازم و هم مراقب هستم کسی تخریبم نکند. پذیرفته‌ام این مدل زندگی من است و مثل فیلمسازان حکومتی نیستم که با پول ساکت و هدایتم کنند. من عبدالرضا کاهانی هستم ؛ عاشق مبارزه و فیلمسازی و زندگی.

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::

صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما  |   تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات

ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::