صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه: 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

درباره نوروز پرحاشیه سینمای ایران

سینما، سیاست، پیوندتان مبارک ...

:: 16 فروردین 1391  11:45:02 PM  ::

محسن آزاددل

سی نت: در سال های اخیر و به خصوص در دهه 80 به نوروز های پر حاشیه سینما عادت کرده بودیم ، از عدم اکران فیلم "مارمولک" که قرار بود نوروز 83 روی پرده برود و پس از 2 هفته تاخیر اکران و با حواشی و اعتراضات زیاد مراجع همراه شد و شیشه سینما ها شکسته شد بگیرید تا جا ماندن پروانه نمایش فیلم "ازدواج به سبک ایرانی" در دفتر قفل شده شورای صنفی نمایش در نوروز 85 و همین طور بیایم جلو تا سال 88 که "درباره الی..." در فاصله یکی دو روز مانده به نوروز از لیست اکران حذف شد تا گروه سینمایی آفریقا اصلا فیلمی برای نمایش نداشته باشد. اکران دسته ای از فیلم های توقیفی در نوروز 89 تا همین نوروز 90 که کنار هم قرار گرفتن اخراجی ها 3 و جدایی نادر از سیمین حواشی بسیاری را رقم زد و همان داستان معروف دو دسته شدن اهالی سینما و پرسش عجیبی که چرا اصغر فرهادی به تحریم اخراجی ها 3 توسط عده ای از مردم واکنش نشان نمی دهد؟

از این دست اتفاقات در سینمای ایران بی سابقه نبوده است و به این قبیل حوادث عادت کرده ایم اما اتفاقات محیرالعقولی که در اکران نوروز 91 رخ داد چیزی عجیب تر از همه این حوادث بود و به نوعی ترکیبی از همه حوادث ذکر شده در بالا در یک نوروز رقم خورد.
شاید کمتر کسی چنین حوادثی را برای اکران نوروز 91 پیش بینی می کرد ، آنهم نوروزی که از 1 ماه مانده به عید لیست فیلم هایش مشخص شده است ، فیلم هایی که به لطف قانون جدید جشنواره فیلم فجر پروانه نمایش هم داشته اند!

همه چیز آرام پیش می رفت و پیش بینی ها حکایت از فروش نه چندان مناسب اکران نوروز داشت اما داستان های دیگری در راه بود..
چند روز مانده به آغاز اکران عمومی فیلم های نوروز صدایی از همین اطراف به گوش رسید ، صدایی که از داخل سینما نبود و متاسفانه از سمت کسانی بود که نه تنها به سینما ربطی نداشتند شاید حتی طرفدارش هم نبودند!!
صدایی که در ابتدا جدی به نظر نمی رسید اما در ادامه ورق برگشت و اعتراضات مخالفان و معترضین به دو فیلم "گشت ارشاد" و "خصوصی" جواب داد و حوزه هنری و شهرداری اعلام کردند این دو فیلم را از سینماهای خود حذف می کنند.

صدای دیگری هم درفضای مجازی شنیده می شد ، راستش را بخواهید آنان هم خیلی طرفدار سینما نبودند اما علاوه بر سینما طرفدار برخی دیگر نیز نبودند و نمی خواستند فیلم دیگری نیز دیده شود و متاسفانه توهین هایی هم نثار هنرمندانی شد که یادمان رفته تا مدتی پیش بازیگر محبوبمان بودند...

وضع سینمای مملکت جالب به نظر نمی رسید ، عده ای با تجمع و به قول محمد حسین فرح بخش با نفر جمع کردن جلوی وزارت ارشاد خواستار توقیف فیلمی بودند که باب میلشان نیست و عده ای هم در فضای مجازی تحریم و ندیدن یک فیلم دیگر که باب طبعشان نیست را لایک می کردند!

گشت ارشاد با فروشی بالای 50 میلیون در روز به ناگهان باید متوقف می شد تا خاطره توقیف فیلم مارمولک از روی پرده 8 سال بعد زنده شود. پوسترهای گشت ارشاد پاره شد و فیلمی که در آخرین شب اکرانش حدود 15 میلیون فروش در سینما آزادی داشت و تا ساعت 2:45 بلیت فروخته بود در نیمه شب شلوغ سینما آزادی از پرده این سینما خداحافظی کرد تا از فردا فیلم های تکراری اسفند ماه جایش را بگیرند.
سعید و ساعد سهیلی در کنار پوستر فیلم گشت ارشاد برای فیلم پر فروششان فاتحه خواندند و در نهایت رای به توقف اکران گشت ارشاد و خصوصی داده شد.

قلاده های طلا هم با هجمه تیزرهای تلویزیونی اش روز به روز در جذب مخاطب موفق تر عمل می کرد اما این دو گروه هیچکدام حواسشان به این نبود که برای مردم ما هر چیزی را ممنوع اعلام کنید آنها حریص تر می شوند تا بفهمند قضیه چیست؟
"گشت ارشاد" در سینماهای باقی مانده مخاطبان بیشتری پیدا کرد و "خصوصی" که خیلی خوب نفروخته بود روند رو به رشدی پیدا کرد ، قلاده های طلا هم با خیالی آسوده همچنان خوب و فراتر از انتظار می فروخت.
ناگهان اعلام شد "نارنجی پوش" و "بوسیدن روی ماه" جایگزین دو فیلم مغضوب اکران نوروز خواهند شد ، از اینجا به بعد اتفاقات خنده دار تری هم رقم خورد. پخش کنندگان "بوسیدن روی ماه" به هیچوجه راضی به اکران نبودند اما "نارنجی پوش" در تدارک اکران بود و اعلام شد از روز 10 فروردین هم روی پرده خواهد آمد که باز هم نوعی دو دستگی به وجود آمد ، در سایت های سینمایی مردم به حمایت از عوامل فیلم "بوسیدن روی ماه" پرداخته و ناراضی بودن خودشان را از اکران خارج از نوبت "نارنجی پوش" نشان دادند و نظراتی چون "درود بر اسعدیان" و "تاسف برای مهرجویی" هم دیده می شد!!!
بیانیه هایی از سوی سعید سهیلی و محمد حسین فرح بخش هم صادر شد که واکنش هایی هم در پی داشت اما در این بین چند سوال پاسخ داده نشده باقی ماند.

سعید سهیلی اعلام کرد فیلمسازانی که در تدارک اکران خارج از نوبت به جای "گشت ارشاد" هستند به همکار خود خیانت کرده اند و اتفاق خنده دارتر این بود که اعلام شد نارنجی پوش اصلا پروانه نمایش ندارد!
چطور می شود برای فیلمی 3 بار پروانه نمایش صادر شده و هر 3 بار مساله رسانه ای شده باشد اما شب قبل از اکران خارج از نوبت آقای سرتیپی اعلام می کند پروانه نمایش به دست ما نرسیده است؟!

جو بسیار عجیب و شاید خنده داری بر سینمای ایران حاکم بود و اوضاع هر روز بدتر هم می شد.
تا اینکه اعلام شد فعلا فیلمی جایگزین نخواهد شد و گشت ارشاد و خصوصی به طور محدود فعلا به کار خود ادامه می دهند.

سوال دیگر اینجاست که چرا فیلم هایی که قبل از جشنواره فجر پروانه نمایش دریافت کرده اند و از همین جشنواره دولتی جایزه هم گرفته اند ناگهان توقیف می شوند؟
مگر این فیلم ها را اداره نظارت و ارزشیابی ندیده است و اگر این فیلم ها مبتذل بوده اند چرا پروانه نمایش گرفته اند و در جشنواره نمایش داده شدند؟
این حرکت علاوه بر ضرر های مالی و معنوی برای سینمای ایران قطعا وزارت ارشاد و سازمان سینمایی را زیر سوال می برد ،چرا که آنها قبول کرده اند معیارهایشان اشتباه بوده و این فیلم ها نباید اکران می شدند.

داستان پروانه نمایش نارنجی پوش هم واقعا جای سوال دارد، چطور می شود 3 بار صدور پروانه نمایش فیلم رسانه ای می شود و حتی آقای سجادپور اعلام می کند شما فکر کنید برای این فیلم پروانه نمایش 3 قبضه صادر شده است اما آقای سرتیپی پخش کننده فیلم می گوید این فیلم پروانه نمایش ندارد؟
واقعا مسئولین چه تضمینی می دهند که این حرکت بدل به یک عادت نشود و هر کسی از هر فیلمی بدش می آمد و نفوذ داشت دست به نابودی آن فیلم نزند؟
مگر اداره نظارت کارشناس ندارد و مگر همان کارشناسان تایید شده این فیلم را تایید نکردند؟
پس علت این حوادث چیست؟
یادم هست عبدالرضا کاهانی اعلام کرد : فیلم "بی خود و بی جهت" پروانه نمایش ندارد اما اگر داشته باشد هم تفاوتی نمی کند چون نمی توانیم به راحتی فیلم را اکران کنیم ، همانطور که خیابان های آرام نتوانسته است.

به نظرم اگر چنین جوی برای "قلاده های طلا" به راه می افتد علتش این است که وقتی قبول داریم فیلم سیاسی جناح دارد و موافق و مخالف دارد باید اجازه بدهیم فیلمی ساخته شود که باب میل مخالفان این فیلم هم باشد و نمونه اش شاید "خیابان های آرام" باشد.
اینجاست که می فهمیم سایه سنگین سیاست بر سینما افتاده است و تصمیماتی خارج از سینما برای سینما گرفته می شود.

تصمیماتی که قطعا به ضرر خودمان است چون که ما با محدودیت اکران گشت ارشاد عملا جلوی فروش یک فیلم با پتانسیل را بالا گرفته ایم ، فیلمی که می توانست به یک برگ برنده در پایان سال برای جذب مخاطب در سال 91 باشد

شاید هم چنین انتظاراتی از این سینما بعید یاشد ، سینمایی که "به رنگ ارغوان" را 5 سال توقیف می کند و بعد در یک جشنواره دولتی وقتی با کمبود فیلم مواجه می شود همان فیلم را نمایش می دهد و 2 سال بعد هم از تلویزیون پخش می کند یا این سینمایی که یک فیلم در 4 مرحله ممیزی می خورد و خط قرمزی جشنواره با اکران عمومی و شبکه خانگی و تلویزیون کاملا با هم متفاوت هستند!!!

نمی دانم یادتان هست که فدراسیون فوتبال ایران به دلیل تصمیمات سیاسی که برای فوتبال گرفته می شد مدتی تعلیق شد یا خیر.

حس می کنم کاش چنین نهادی مثل فیفا برای سینما هم وجود داشت و ما تعلیق می شدیم و از حضور در فستیوال های خارجی محروم می شدیم ،هرچند که در آن صورت شاید مسئولین خوشحال هم می شدند و می گفتند آنهایی که ما را تعلیق و تحریم کرده اند ضرر خواهند کرد نه ما!!

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::

صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما  |   تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات

ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::