New Page 1

سی نت

 

صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه:  Back-White Back-Orange Back-Green Back-Brown Back-Blue Back-Gray Back-Blue Back-Yellow

جستجوی      در    

cinetmag.com - Advertise

جدیدترین شماره

ماهنامه سینمایی

«برش های کوتاه»

ویژه چهل نقش ماندگار

تاریخ سینما و تلویزیون ایران

.................................................

>> خرید نسخه الکترونیکی:

«فیدیبو»   |   «جار»

>> آرشیو شماره های گذشته

 

جدیدترین نقدها و یادداشت ها

arrow  روح زمانه / یادداشت مهرزاد دانش به مناسبت سالروز تولد رخشان بنی اعتماد

arrow  آزاده نامداری اولین و آخرین قربانی این ماجرا نیست/ یادداشت نزهت بادی برای درگذشت آزاده نامداری

arrow  تجربه‌ی لذت بخش تلاقی سینما و نقاشی/ یادداشت آرش عنایتی برای فیلم «The round up» ساخته میکلوش یانچو

arrow  بانو لیلی / یادداشت احمد شاهوند برای فیلم «بی همه چیز»

arrow  رمانتیسم کلیشه ای و کهنگی / یادداشت کوتاه احمد شاهوند برای فیلم «رمانتیسم عماد و طوبا»

arrow  نچندان راضی کننده در شروع، امیدوارکننده و کنجکاوی برانگیز در پایان / یادداشت احمد شاهوند برای قسمت اول "قورباغه"

arrow  چه کسی ستاره «خائن کشی» خواهد شد؟ / امیر جدیدی، مهران مدیری، حمید فرخ نژاد یا حامد بهداد؟

arrow  لذت بازی ... / سرمقاله احمد شاهوند برای انتشار پرونده ویژه بهترین فیلم های دهه نود سینمای ایران در ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه»

arrow  شکوه یک جدایی / یادداشت سیدرضا صائمی برای فیلم «جدایی نادر از سیمین» به عنوان بهترین فیلم دهه نود سینمای ایران

arrow  پرهيز از رويا پردازی / یادداشت عزیزالله حاجی مشهدی برای فیلم «خانه پدری» به عنوان دومین فیلم برتر دهه نود سینمای ایران

 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

  New Page 1 New Page 1

فروش فیلم های روی پرده

:: به تومان ::

799,916,000

1 - شین

>> جدول کامل  -  فروش سال 0

New Page 1 New Page 1

تولیدات جدید

درب

درب ( هادی محقق)

بازیگران: هادی محقق، محمدظاهر اقبالی و روح الله برزگر

ضد

ضد (امیرعباس ربیعی)

بازیگران: مهدی نصرتی، لیلا زارع، لیندا کیانی، نادر سلیمانی، مهشید جوادی، روزبه رئوفی، مجید پتکی، عماد درویشی، شیرین آقاکاشی و جواد خانی

شهرک

شهرک (علی حضرتی)

بازیگران: ساعد سهیلی، کاظم سیاحی، مهتاب ثروتی، همایون ارشادی، رویا جاوید نیا، شاهرخ فروتنیان، مرتضی ضرابی، ساقی حاجی‌پور

۲۸۸۸

۲۸۸۸ (کیوان علیمحمدی، علی‌اکبر حیدری)

بازیگران: حمیدرضا پگاه، شیرین ‌اسماعیلی، مرتضی ‌اسماعیل ‌کاشی، سیاوش مفیدی، ساناز ‌مصباح، رضا داوودوندی، شیوا فلاحی، عادله ‌گرشاسبی، نرگس ‌محمدی، علی اوجی با یاری: حامد کمیلی، هادی ‌حجازی‌فر، امین ‌حیایی، کامبیز ‌دیرباز، سام ‌درخشانی، احمد ‌مهرانفر، کوروش ‌تهامی، سعید ‌چنگیزیان، کامران ‌تفتی، رامین ‌ناصرنصیر، میلاد ‌رحیمی

موقعیت مهدی

موقعیت مهدی (هادی ‌حجازی‌فر)

بازیگران: هادی ‌حجازی‌فر، ژیلا شاهی، وحید ‌آقاپور

شب طلایی

شب طلایی (یوسف حاتمی‌کیا)

بازیگران: محمدحسن ‌معجونی، یکتاناصر، مریم ‌سعادت، بهناز ‌جعفری، مسعود ‌کرامتی، سوگل ‌خلیق، بهناز ‌جعفری، سینا ‌رازانی، علی باقری، امیر محمدی، بابک ‌بهشاد، ناصر ‌هاشمی، بهادر ‌مالکی، زهرا ‌بهروزمنش، شکوفه ‌هاشمیان، علی پاشا، نساء افرنگه، پانته آ کیقبادی، فرسیما میرچی، سارینا یوسفی، علیرضا ساره درودی

هناس

هناس (حسین دارابی)

بازیگران: مریلا ‌زارعی، بهروز ‌شعیبی، وحید ‌رهبانی، سیاوش ‌طهمورث، سولماز ‌غنی، امین ‌میری، علیرضا نایینی، کوثر حیدری

ماهان

ماهان (حمید شاه حاتمی)

بازیگران: همایون ارشادی، رامین ناصرنصیر، امیررضا نظری، نگار جوکار و وحید رحیمیان

برف آخر

برف آخر (امیرحسین عسگری)

بازیگران: امین ‌حیایی، لادن ‌مستوفی، مجید ‌صالحی و نوشین مسعودیان

علفزار

علفزار (کاظم دانشی)

بازیگران: پژمان ‌جمشیدی، سارا ‌بهرامی، ستاره ‌پسیانی، ترلان ‌پروانه، مهدی زمین پرداز، عرفان ‌ناصری، یسنا ‌میرطهماسب، مائده ‌طهماسبی، رویا ‌جاویدنیا، فرخ ‌نعمتی، مهران ‌امام ‌بخش، ستایش ‌رجایی‌نیا، صدف اسپهبدی، متین حیدری نیا، محمد ‌معتضدی، بنیامین نوروزی، آدرینا توشه، حسین ولی‌زاده، علی امیرخلیلی، محمدمهدی احدی، ارشیا، توکلی، سپهر گندمی

>>  مشاهده لیست کامل تولیدات جدید

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

نگاهی به فیلم "قلاده های طلا"

سیاسی ترین فیلم تاریخ سینمای ایران!! از چند منظر

:: 20 فروردین 1391  11:37:36 PM  ::

 

سی نت: "قلاده هاي طلا" در نوع خود فيلم متوسط و با كمي ارفاق - چون اولين تريلر مهم سياسي است - متوسط رو به بالاست.
"قلاده هاي طلا" نه مبتذلی مثل "اخراجي ها 3" است و نه خنده بازاري - به قول حميد سلجوقي - مثل "پايان نامه"، بلكه فيلم جدي و مهمي است كه در گونه ي تريلر جاسوسي يا تريلر سياسي قرار مي گيرد.
فيلم جديد طالبي بر خلاف دو اثر مذکور كه به زعم سازندگانش به قصد دفاع از ارزش هاي انقلاب ساخته شدند و متاسفانه در بيان و فرم مشكلات خيلي گل درشت و اساسي داشتند، فيلم قابل بحثي به نظر مي رسد كه مي توان آن را از ابعاد مختلف بررسي كرد:

فيلمنامه:
فيلم با يك شوك جدي و مهم شروع مي شود. حادثه اي كه هيچكس از وقوعش خبر نداشته است (ترور خاتمي) يكجا بيننده را ميخكوب مي كند - من در سالن كه بودم 8-10 نفر آمده بودند كه با داد و بيداد فيلم را خراب كنند اما حتي آنها هم ميخكوب شدند! اين را جدي عرض مي كنم - اين بزرگترين برگ برنده ي فيلمنامه است كه قلاب را درست مي اندازد و اين قلاب در ذهن بيننده به خوبي گير مي كند. نقطه ي قوت ديگر فيلمنامه در مستند بودن اطلاعات فيلم است و كاملا واضح است كه طالبي سردستي با مساله برخورد نكرده است و تخيلي جلو نرفته است به همين دليل به دام شعار دادن نيافتاده است. كل كل هاي انتخاباتي را همان طور كه بوده به تصوير كشيده است و تحقيقات درست و حسابي روي فيلمنامه انجام گرفته است (حالا اين كه چگونه اين اطلاعات را به دست آورده است و از وزارت اطلاعات هم به گفته ي خودش كمك گرفته است بماند، اينها به ما ربطي ندارد) و فيلم ظاهرا دروغ ندارد، حتي كشته شدن يكي دو نفر به دست بسيج هم به تصوير كشيده مي شود، يا كتك زدن تظاهرات كنندگان به دست ماموران امنيتي و وجود جاسوس در وزارت اطلاعات و...

پاشنه ي آشيل فيلمنامه طبق معمول اكثر فيلم هاي جنگي و سياسي مان بر مي گردد به شخصيت پردازي بدمن ها. هرچند جاسوس هايي كه از سازمان هاي مختلف در خانه ي تيمي (البته نمي دانم دقيقا چنين خانه اي وجود دارد يا نه؟!) حضور دارند آنقدر منگل نيستند كه حس انزجار را در تماشاگر بر بيانگيزند - البته گاهي هستند! - اما آنچنان كه بايد و شايد جدي هم نيستند كه بتوانند يقه ي مخاطب را بيشتر بگيرند. البته به جز "عليرام نورايي" كه به حق در اين فيلم درخشان ظاهر شده است و واقعا ترس و دلهره را بر مي انگيزد و به حد اعلا مي رساند طوري كه بيننده با ديدن چنين آدمي ديگر به كل قيد حضور در چنين اجتماعاتي را مي زند!بزرگترين ضعف فيلمنامه باز هم بر مي گردد به ديالوگ هاي مطرح شده در همان خانه ي تيمي كذايي. انگار آنها اصلا حرفي براي گفتن ندارند و فقط به هم تيكه و متلك مي اندازند تا معلوم شود فلاني مال كدام سازمان است و بهماني مال كدام ديگر!آن پسر موبلند همجنسگرا هم كه با افتخار هم شايستگي هايش(!) را باصداي بلند فرياد مي زند مثل حضور وردست در بعضي فيلمفارسي ها يا وسترن هاست كه فقط نمك پراني مي كند و خيلي ذلگير است و به شخصه خود مرا كلافه مي كرد. از ضعف هاي ديگر فيلمنامه مي توان به كم بودن داستان هاي فرعي در لابلاي داستان اصلي اشاره كرد. همسر دكتر هم كه از قضا از سياست متنفر است، در اولين ميزانسني كه او را ديدم و با كمي دقت دريافتم كه باردار است به خود گفتم به احتمال 99% بچه ي اين خانم خواهد افتاد و اين چنين هم شد متاسفانه! اين يك نيمچه داستان فرعي است كه متاسفانه در دل فيلم به خوبي جا باز نكرده است و مثل وصله اي مي ماند كه سناريست به فيلم چسبانده است و كمي هم شعارگونه مي شود. اگر به ميزانسن افتادن بچه توجه كنيد متوجه اين ضعف بزرگ مي شويد.

از ضعف هاي ديگر فيلمنامه مي توان به شخصيت پردازي دكتر با بازي حميدرضاپگاه اشاره كرد - باز هم نبود بدمن درست! - كه واقعا يقه نمي گيرد وقتي كه گرفتار هم مي شود باز هم نسبت به او حس خاصي ايجاد نمي شود چون نه از انگيزه ي اين كارش (جاسوسي براي دشمن) خبر داريم و نه سابقه و مشكلاتش را مي دانيم تا كمي به او نزديك شويم و....


كارگرداني:
شايد دليل اصلي كه اين فيلم به شدت روپاست و مخاطب را خسته نمي كند كارگرداني خوب و درست طالبي است. تقريبا اكثر ميزانسن ها درست و دقيق پرداخت شده اند. در صحنه هاي درگيري ها و اغتشاشات خياباني، مي توان حدس زد طالبي وسواس بسيار زيادي در كارگرداني اين صحنه هابه خرج داده است و بسيار هم خوب جواب داده است. به جز سكانس هاي اغتشاشات و در گيري ها كه به خوبي پرداخت شده اند در صحنه هاي اكشن و مبارزه ي تن به تن هم كارگرداني خوب است و شاهد هيجان خوبي در فيلم هستيم، ضمن اينكه اين سكانس ها هم گاف آنچناني ندارند كه فيلم به نازل ترين شكل ممكن در مقابل ديدگان تماشاگر از ارزش بيافتد.

يكي ديگر از دلايلي كه فيلم به خوبي توانسته است از اجراي اين صحنه هاي درگيري خياباني به خوبي بر بياييد، پروداكشن قوي فيلم است كه باعث نشده است احساس كنيم فيلم سردستي درست شده است و اصلا با فيلم وارد سال 88 و انتخابات مشهور آن زمان مي شويم.


سينماي سياسي در ايران:
راستش در اين مورد نمي خواستم بنويسم اما وقتي در تيزر هاي تلويزيوني فيلم اعلام مي شود "سياسي ترين فيلم تاريخ سينماي ايران" ناخودآگاه خنده ام مي گيرد. شايد به اين دليل است كه تعريف من از فيلم سياسي چيز ديگري است! چون اگر فيلم سياسي قوي مورد نظر من (مثل "ديكتاتور بزرگ" يا "دكتر استرنج لاو" و...) بود اصلا اجازه ي اكران نمي گرفت چه برسد به اكران نوروزي و تيزر از تلويزيون!

قبل از اين كه به اين سوال برسيم كه "آيا فيلم سياسي ساختن در ايران لازم است؟" بايد به اين سوال پاسخ بدهيم كه "آيا اصلا فيلم سياسي ساختن در ايران ممكن است؟"
تنها كشوري كه در دنيا فيلم سياسي خوب و استاندارد مي سازد كشور امريكاست. به نظر نگارنده اولين دليلش اين است كه سينماي امريكا اگر نگوييم قوي تر از دولت امريكاست، حداقلش اين است كه ضعيفتر هم نيست. نفوذ و محبوبيتي كه ستارگان سينماي امريكا دارند را نمي توان با رئيس جمهورش مقايسه كرد و اينكه سينما در امريكا به دولت وابسته نيست.

اما به نظر من اصلي ترين دليلش اين است كه اصلا سينماي سياسي كه دولت امريكا و سياستمدارن و حتي سياست هايش را نقد مي كند، دقيقا همان هدفي را دنبال مي كند كه دولت امريكا دنبال مي كند. يعني اينكه ما وقتي فيلمي مثل "در دره اله" را مي بينيم كه در پلان آخرش "تامي لي جونز" پرچم امريكا را بر عكس بالا مي برد و دورش چسبي هم مي زند كه ديگر پاين آورده نشود، در ظاهر چنين است كه فيلمساز دارد از امريكا و سياست هايش انتفاد مي كند، كه چنين هم هست. بيننده امريكايي چنين مي فهمد. اما وقتي يك ايراني اين فيلم را مي بيند اولين حسي كه به او دست مي دهد اين است كه "ببين دولت امريكا چه با جنبه است كه به كارگردان ها چنين اجازه اي مي دهد و فيلمش را در هفته ي اول اكران از پرده پائين نمي كشد و به فيلمسازش اتهام ضد انقلابي و... نمي زند و..." همين يك جمله براي دولت امريكا كافي است تا خودش را در جهان تثبيت كند و امريكا را به عنوان مهد دموكراسي در جهان مطرح سازد. آيا اين دستاورد كمي است؟

پس به اين نتيجه مي رسيم كه سينماي سياسي در حال حاضر كه ما به ثبات سياسي كامل و آرامش كامل نرسيده ايم و درگيري هاي داخلي مان را حل نكرده ايم - نمونه اش همين فيلم "قلاده هاي طلا" - و سينمايمان از دولت جدا نشده و روي پاي خودش نايستاده است توان شكل گيري ندارد. اگر نيازي هم به شكل گيري چنين جرياني هست بايد دست از تحريم هاي الكي برداريم - منظورم از تحريم هم تحريم توسط وزارت ارشاد است كه شامل حال فيلمهايي چون "خيابان هاي آرام"، "گزارش يك جشن" و ... شده است و هم تحريم توسط برخي مخالفان كه شامل حال "پايان نامه"، "اخراجي ها 3" و ... شده است - و با فيلم ها به سادگي و با منطق درست و سينمايي برخورد شود. تصور كنيد وقتي اداره ي ارشاد پايان فيلمها را عوض مي كند (انتهاي خيابان هشتم)، اسم فيلمها را تغيير مي دهد (ضد گلوله)، براي صدور پروانه ساخت فيلم را به زمان قبل از انقلاب (جرم) يا به خارج از كشور (خيابان هاي آرام و بغض) مي فرستد، آيا مي توان فيلمي سياسي كه از دولت و دولت مردان و سياسيت هايشان انتقاد كند ساخت؟

 

منبع: سی نت

4703 -  

...............................................

کلاکت  اثر مرتبط:

قلاده های طلا - Ghalladehay-e Tala        >> مشاهده اطلاعات کامل

 

Header

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

 

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::


صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما    تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات


ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::

 


تقدیر از احمد شاهوند در اولین جشن رسانه های سینمایی  تقدیر شده در چهارمین جشنواره وب به عنوان بهترین سایت فیلم به انتخاب کاربران  تقدیر شده در جشنواره نشریه های اینترنتی

  كليه حقوق اين سايت براي سایت سی نت (cinetmag.com) محفوظ است.

Copyright © 2003 - 2019 Cinetmag.com All rights reserved


طراحی و اجرا: استودیو سی نت