New Page 1

سی نت

 

صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه:  Back-White Back-Orange Back-Green Back-Brown Back-Blue Back-Gray Back-Blue Back-Yellow

جستجوی      در    

cinetmag.com - Advertise

جدیدترین شماره

ماهنامه سینمایی

«برش های کوتاه»

ویژه چهل نقش ماندگار

تاریخ سینما و تلویزیون ایران

.................................................

>> خرید نسخه الکترونیکی:

«فیدیبو»   |   «جار»

>> آرشیو شماره های گذشته

 

جدیدترین نقدها و یادداشت ها

arrow  روح زمانه / یادداشت مهرزاد دانش به مناسبت سالروز تولد رخشان بنی اعتماد

arrow  آزاده نامداری اولین و آخرین قربانی این ماجرا نیست/ یادداشت نزهت بادی برای درگذشت آزاده نامداری

arrow  تجربه‌ی لذت بخش تلاقی سینما و نقاشی/ یادداشت آرش عنایتی برای فیلم «The round up» ساخته میکلوش یانچو

arrow  بانو لیلی / یادداشت احمد شاهوند برای فیلم «بی همه چیز»

arrow  رمانتیسم کلیشه ای و کهنگی / یادداشت کوتاه احمد شاهوند برای فیلم «رمانتیسم عماد و طوبا»

arrow  نچندان راضی کننده در شروع، امیدوارکننده و کنجکاوی برانگیز در پایان / یادداشت احمد شاهوند برای قسمت اول "قورباغه"

arrow  چه کسی ستاره «خائن کشی» خواهد شد؟ / امیر جدیدی، مهران مدیری، حمید فرخ نژاد یا حامد بهداد؟

arrow  لذت بازی ... / سرمقاله احمد شاهوند برای انتشار پرونده ویژه بهترین فیلم های دهه نود سینمای ایران در ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه»

arrow  شکوه یک جدایی / یادداشت سیدرضا صائمی برای فیلم «جدایی نادر از سیمین» به عنوان بهترین فیلم دهه نود سینمای ایران

arrow  پرهيز از رويا پردازی / یادداشت عزیزالله حاجی مشهدی برای فیلم «خانه پدری» به عنوان دومین فیلم برتر دهه نود سینمای ایران

 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

  New Page 1 New Page 1

فروش فیلم های روی پرده

:: به تومان ::

799,916,000

1 - شین

>> جدول کامل  -  فروش سال 0

New Page 1 New Page 1

تولیدات جدید

درب

درب ( هادی محقق)

بازیگران: هادی محقق، محمدظاهر اقبالی و روح الله برزگر

ضد

ضد (امیرعباس ربیعی)

بازیگران: مهدی نصرتی، لیلا زارع، لیندا کیانی، نادر سلیمانی، مهشید جوادی، روزبه رئوفی، مجید پتکی، عماد درویشی، شیرین آقاکاشی و جواد خانی

شهرک

شهرک (علی حضرتی)

بازیگران: ساعد سهیلی، کاظم سیاحی، مهتاب ثروتی، همایون ارشادی، رویا جاوید نیا، شاهرخ فروتنیان، مرتضی ضرابی، ساقی حاجی‌پور

۲۸۸۸

۲۸۸۸ (کیوان علیمحمدی، علی‌اکبر حیدری)

بازیگران: حمیدرضا پگاه، شیرین ‌اسماعیلی، مرتضی ‌اسماعیل ‌کاشی، سیاوش مفیدی، ساناز ‌مصباح، رضا داوودوندی، شیوا فلاحی، عادله ‌گرشاسبی، نرگس ‌محمدی، علی اوجی با یاری: حامد کمیلی، هادی ‌حجازی‌فر، امین ‌حیایی، کامبیز ‌دیرباز، سام ‌درخشانی، احمد ‌مهرانفر، کوروش ‌تهامی، سعید ‌چنگیزیان، کامران ‌تفتی، رامین ‌ناصرنصیر، میلاد ‌رحیمی

موقعیت مهدی

موقعیت مهدی (هادی ‌حجازی‌فر)

بازیگران: هادی ‌حجازی‌فر، ژیلا شاهی، وحید ‌آقاپور

شب طلایی

شب طلایی (یوسف حاتمی‌کیا)

بازیگران: محمدحسن ‌معجونی، یکتاناصر، مریم ‌سعادت، بهناز ‌جعفری، مسعود ‌کرامتی، سوگل ‌خلیق، بهناز ‌جعفری، سینا ‌رازانی، علی باقری، امیر محمدی، بابک ‌بهشاد، ناصر ‌هاشمی، بهادر ‌مالکی، زهرا ‌بهروزمنش، شکوفه ‌هاشمیان، علی پاشا، نساء افرنگه، پانته آ کیقبادی، فرسیما میرچی، سارینا یوسفی، علیرضا ساره درودی

هناس

هناس (حسین دارابی)

بازیگران: مریلا ‌زارعی، بهروز ‌شعیبی، وحید ‌رهبانی، سیاوش ‌طهمورث، سولماز ‌غنی، امین ‌میری، علیرضا نایینی، کوثر حیدری

ماهان

ماهان (حمید شاه حاتمی)

بازیگران: همایون ارشادی، رامین ناصرنصیر، امیررضا نظری، نگار جوکار و وحید رحیمیان

برف آخر

برف آخر (امیرحسین عسگری)

بازیگران: امین ‌حیایی، لادن ‌مستوفی، مجید ‌صالحی و نوشین مسعودیان

علفزار

علفزار (کاظم دانشی)

بازیگران: پژمان ‌جمشیدی، سارا ‌بهرامی، ستاره ‌پسیانی، ترلان ‌پروانه، مهدی زمین پرداز، عرفان ‌ناصری، یسنا ‌میرطهماسب، مائده ‌طهماسبی، رویا ‌جاویدنیا، فرخ ‌نعمتی، مهران ‌امام ‌بخش، ستایش ‌رجایی‌نیا، صدف اسپهبدی، متین حیدری نیا، محمد ‌معتضدی، بنیامین نوروزی، آدرینا توشه، حسین ولی‌زاده، علی امیرخلیلی، محمدمهدی احدی، ارشیا، توکلی، سپهر گندمی

>>  مشاهده لیست کامل تولیدات جدید

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

نگاهي گذرا به مقوله بازيگري در سينما

هنرپيشه است که مي‌ماند

:: 5 آبان 1390  10:09:11 PM  ::

 

سی نت: ميشل، ضد قهرمان فيلم «از نفس افتاده» ژان لوک گدار که نقشش را ژان پل بلموندو بازي مي‌کند در جايي از فيلم در حالي که به عکسي از همفري بوگارت خيره شده از او تقليد مي‌کند. بي‌گمان اين يکي از رک‌ترين و آشکار‌ترين تصويرهايي است که از قدرت تأثيرگذاري بالاي بازيگران در ايجاد نوعي رابطه ميان بازيگر و مخاطب ديده‌ايم و بي‌شک سبب مي‌شود که صادقانه به اين موضوع اذعان کنيم که بازيگري مقوله‌اي مهم در هنر سينما است. کافي است براي لحظه‌اي به حافظه سينمايي خود رجوع کنيم و آثار سينمايي محبوب خود را به خاطر آوريم. بي‌ترديد خيلي از آنها را با بازيگراني به خاطر خواهيم آورد که وظيفه جان بخشي به کاراکترهاي حاضر در آن آثار را داشته‌اند و خواسته و ناخواسته به جزئي از خاطرات هنري و سينمايي مخاطبان‌شان بدل شده‌اند. اين مورد چيزي مختص به زمان و مکان مشخص هم نيست و در هر زماني و در آثار مربوط به هر کشوري مي‌تواند اتفاق بيافتد. ديگر مهم نيست که بازيگري که به يک کاراکتر جان بخشيده کجايي باشد و يا به چه زباني سخن بگويد. بلکه آن چه اهميت دارد ارتباطي است که ميان بازيگر و مخاطب برقرار شده است. موردي که مي‌تواند عمري حتي بيشتر از حيات طبيعي بازيگر مذکور را دربرگيرد.

فيلم‌هاي سينمايي وطني و غير وطني فراواني مي‌توان نام برد که کاراکتر‌هايي دوست‌داشتني را به مخاطبان امروزي عرضه کرده‌اند در حالي که خودشان توليد سالياني بس دور هستند، آن قدر دور که ممکن است خيلي از مخاطبان امروزي شان در زمان توليد اثر متولد نشده باشند. پس اين رابطه در بازه زماني مشخص و محدودي سير نمي‌کند و مي‌تواند در محدوده ذهن مخاطب براي مدت‌ها حضوري فعال داشته و به حيات خود ادامه دهد.

اين ارتباط و همنشيني نزديک با مخاطب سبب مي‌شود که مقوله بازيگري را جدا از جنبه هنري‌اش برخوردار از سويه‌اي اجتماعي بدانيم. پس از چنين منظري مقوله بازيگري، خواسته و ناخواسته به مقوله مهمي چون فرهنگ هم وارد خواهد شد و به شيوه خود بر آن تأثير خواهد گذاشت. موردي که چه در سينماي ديروز و چه امروز جهان نمونه‌هاي فراواني از آن را شاهد بوده و هستيم.

رابطه دوسويه ميان بازيگر و مخاطب که برخاسته از توجه شديد مخاطب به کاريزماي بازيگر است، سبب شده که مقوله بازيگري در طول عمر خود در تلاش براي بهتر و مطلوب‌تر کردن اين رابطه باشد و از اين رو شيوه‌ها و روش‌هاي گوناگوني را آزموده و به‌کار بسته است. اگر چه از جنبه هنري ديويد وارک گريفيث در همان سال‌هاي طفوليت هنر هفتم نياز به نوعي شيوه بازيگري مخصوص مديوم سينما را دريافت و در ايجادش گام برداشت اما از لحاظ اجتماعي اين استوديوهاي عظيم هاليوودي بودند که با توجه به علاقه روزافزون تماشاگران به اين نکته پي بردند که بايد چيزي را به آنها نشان داد که خواستارش هستند. پس با ايجاد سيستم ستاره‌سازي در سينما هم به اين نياز تماشاگران پاسخ دادند و هم شرايط را براي کسب منفعت از صنعتي به نام سينما فراهم کردند.

ستاره‌ها اين امکان را به مخاطبان شان مي‌دادند که آن چيزي را که در وجود خود نمي‌يافتند در آنها بيابند. آنها ابرانسان‌هايي بودند که مي‌توانستند کارهايي انجام دهند که تماشاگر حتي اگر قادر به تصور شان بود هيچگاه شرايط و موقعيت انجام‌شان را پيدا نمي‌کرد. پس دل به ستاره‌هاي پرده نقره‌اي مي‌سپرد و با آنها در انواع داستان‌ها به ماجرا‌جويي مي‌پرداخت. با آنها عاشق بودن را تجربه مي‌کرد يا قهرمان بودن را و حتي تجربه اعمال نکوهيده و ناپسندي که در زندگي حقيقي، عرف او را از انجام آنها برحذر مي‌داشت. البته در اين ميان نمي‌توان از نقش کارگردان‌هاي ستاره‌ساز بي‌اعتنا گذشت. در تاريخ سينما بوده‌اند فيلمسازاني که در ساخت و ارائه شمايلي ستاره وار از بازيگران تبحر ويژه داشته‌اند. مي‌توان به کارگردان‌هايي چون جان فورد، فرانک کاپرا، جورج کيوکر و ويليام وايلر اشاره کرد. آنچه در اين افراد مشترک است نوعي شناخت درست از روحيه مخاطب بود که در جان بخشي به کاراکتري ستاره وار در آثارشان تجلي مي‌يافت. براي نمونه شمايل فراموش نشدني جان وين همانقدر که توسط سعي و تلاش خودش شکل گرفته بود به همان اندازه و شايد بيشتر محصول دقت نظرها و باريک بيني‌هاي جان فورد در ارائه نوعي شمايل زمخت و مردانه از او در آن روزهاي هاليوود بود. جلب توجه تماشاگر و ارائه محصولي باب ميل او تا به آن حد براي برخي از کارگردان‌ها اهميت داشت که مثلاً هاوارد هاکس زماني در يکي از مصاحبه هايش اعتراف کرد که براي آن که بازيگراني چون لورن باکال و آنجي ديکنسن به جذابيتي فراتر از آن چه که سن و سال شان در داستان فيلم القا مي‌کرد دست يابند به آنها تمرين صداي گرفته مي‌داده‌اند.

دل سپردن مخاطبان به ستارگان شرایط را برای هالیوود به گونه ای فراهم کرده که مقوله بازیگری و ستاره سازی در ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر باشند و امروز ستاره‌ها جزيی جدایی‌ناپذیر از سیستم سینمایی و فرهنگ حاکم بر بازیگری سینمایی‌اش هستند. هر چند که این رابطه در سالیان طولانی، تغییراتی را بنا به شرایط سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و حتی اقتصادی به خود دیده است اما با نگاهی به سینمای امروز هالیوود و تأثیری که بر فرهنگ و اخلاقیات جوامع مختلف گذاشته است دیگر درک این ارتباط کار چندان سختی نیست.
یکی از مشخصه های بارز بسیاری از بازیگران کلاسیک میل به نمایشگری در بازی آنها بود. آنها خودخواسته در تلاش بودند تا تصویری که از آنها بر پرده بزرگ سینما می‌افتاد دست نیافتنی و آسمانی باشد. ستاره بودن آنها بایستی در چهره خوش‌تراش، آرایش متفاوت و لباس‌های پر زرق و برقی که بر تن می‌کردند، نمود می‌یافت. موردی که به جزئی از وجود آنها تبدیل می‌شد و حتی در نحوه ایستادن و گام برداشتن شان تأثیر می‌گذاشت. بازی گلوریا سوانسن در نقش یک ستاره سینمای صامت که دیگر دورانش گذشته است در فیلم «سانست بولوار» بیلی وایلدر، می‌تواند نمونه خوبی برای بررسی این موضوع باشد.

اما با گذر زمان نمایشگری و نمایش مانکن وار از بازیگران جای خود را به سبک‌ها و روش‌های جدیدی داد که با نگاهی آکادمیک به مقوله بازیگری سعی داشتند تصویری متفاوت از بازیگر و نقش را به مخاطب ارائه دهند. مدرسه آکتورز استودیو در این مهم پیشتاز بود. این مدرسه با الهام از نظریات استانیسلاوسکی (نظریه‌پرداز و کارگردان مشهور روس) در امریکا تأسیس شد و مدرسانی چون لی استراسبرگ، استلا آدلر و الیا کازان در آن، شیوه‌ای از بازیگری به نام متد اکتینگ را تدریس کردند و توانستند در دوران فعالیت شان هنرمندان بزرگی چون مارلون براندو، پل نیومن، شلی وینترز، وارن بیتی، رابرت دنیرو، داستین هافمن، آل پاچینو، راد استایگر و هاروی کایتل را بپرورانند. حذف اطوار گرایی و استامپ های نمایشی در بازیگری یکی از بزرگترین آموزه های این مدرسه بود و هنرمندان برخاسته از آن تبدیل به مبلغان و پیشقراولان این شیوه نوین بازیگری در سینمای جهان شدند؛ شیوه‌ای که بخاطر برخورداری از یک روحیه طبیعی و باورپذیر که بطور مستقیم، زاده درون بازیگر است هنوز علاقه‌مندان زیادی در بین بازیگران و علاقمندان این هنر دارد. بازیگران با استعداد برخاسته از این مدرسه توانستند بعدها قله‌های هنر بازیگری را فتح کرده و به ستارگان این عرصه تبدیل شوند.

البته بازیگری در سینمای ایران هر چند در مسیری که تا به امروز طی کرده دارای نقاط اوجی بوده و توانسته است بواسطه نقش آفرینانش لحظاتی ماندگار را به تماشاگران و علاقه‌مندان ارائه کند، اما همیشه از یک بیماری مزمن رنج برده است. این بیماری را شاید بتوان ضعف فیلمنامه در آثار سینمایی دانست چرا که تجربه ثابت کرده است که بسیاری از سرمایه گذاران سینمای ایران در هر دوره تاریخی، به اقتضای شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جامعه، تصمیم گرفته اند که ساده‌ترین راه را که همان تکرار تیپ های از پیش آشناست برای نمایش در فیلم‌های‌خود انتخاب کنند. پس بر همین اساس فیلمنامه‌هایی برای ساخت انتخاب می‌شدند که عوامل حیاتی جهت فروش در گیشه را در خود داشتند. عواملی چون داستان ها و تیپ‌های بارها آزمایش شده که هر بار با رنگ و لعابی خاص، پرده سینماهای کشور را به تسخیر خود درمی‌آوردند. اما نکته‌ای که در‌این میان از یاد می رفت این بود که با استفاده از فیلمنامه‌های ضعیف، که ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین چارچوب‌های شخصیت‌پردازی و ارتباط میان کاراکترها در آن عقیم می‌ماند آن چه بیش و پیش از هر چیز ضربه می‌دید بازیگری است.

در سینمای پیش از انقلاب این گرایش به نمایش تیپ‌های تکراری در سینمای موسوم به فیلمفارسی آنچنان زیاد بود که تا مدت هایی مدید، شرایط برای حضور آثار متفاوت در سینمای کشور فراهم نشد. از آن جا که داستان اکثر فیلمفارسی ها بر اساس موضوعاتی دم دستی و متأثر از فیلم های هندی، هنگ‌کنگی و یا آثار نازل امریکایی و اروپایی شکل گرفته بود هیچگاه نمی‌توانست محملی مناسب برای حضور و نمایش بازیگران باشد. چرا که اصلاً شرایط ساخت بزن در رویی این آثار اجازه فکر و اندیشه به بازیگرانش نمی داد و در بسیاری از مواقع، نیاز به چنین چیزی اصلاً احساس نمی شد. پس بسیاری از بازیگران این آثار ، نیک به این موضوع واقف بوده و در خیلی مواقع به مفهومی به نام بازیگری در شکل هنری اش نمی‌اندیشیدند.

در سینمای پس از انقلاب هم این نوع نگاه، به صورتی دیگر خود را نمایان نمود. برای نمونه در هر دوره، جریانی از سینما مشتمل بر تعدادی فیلم که هیچگاه نمی‌توان آنها را تحت نام یک ژانر(در معنای متعارف و شناخته شده سینمایی‌اش) طبقه بندی کرد، پرده‌های سینماهای کشور را به تسخیر خود درآوردند. در دوره‌ای فیلم های اشک انگیز خانوادگی برای گیشه مناسب تشخیص داده می‌شد و در زمانی دیگر فیلم هایی با موضوع مبارزه با قاچاقچیانِ مواد مخدر، زمانی فیلم هایی رومانتیک با حضور چهره‌های جوان دختر و پسر روی بورس بود و دوره ای دیگر کمدی هایی سبک. هر یک از این آثار هم بازیگران مخصوص ‌خود با چهره‌ها و فیزیک آشنای شان را داشتند. ضعف ساختاری موجود در بسیاری از آن ها(از فیلمنامه و کارگردانی گرفته تا باقی اجزاء) که امروزه دیگر بر هیچ سینما دوست پیگیری پوشیده نیست هیچ گاه مجال ظهور یک بازی به یادماندنی را به بازیگران شان نمی داد.

آنچه رفت بدان معنا نیست که سینمای ایران فاقد فیلم‌ها، بازی‌ها و یا بازیگران خوب سینمایی است. بلکه با مروری اجمالی می توان در هر دوره زمانی تک جرقه هایی را در هنر بازیگری این سرزمین مشاهده کرد. اما نکته حائز اهمیت در این بین این است که اکثر قریب به اتفاق این بازی‌ها و نقش‌های به یاد ماندنی به آثاری تعلق دارند که در ساختار سینمایی خود استانداردهای لازم و کافی را رعایت کرده‌اند و از افراط و تفریط های رایج در هر دوره‌ای به دور بوده اند. از این ر‌و نقش‌ها و بازی‌هایی به حافظه سینمایی مان راه یافته و به خاطره تبدیل شده‌اند که متعلق به بهترین فیلم های تاریخ سینمای کشور بوده اند. البته با توجه به فقدان عنصر مهم و تعیین کننده ای به نام بازیگردان در سینمای ما، باید نقش کارگردان‌های این آثار را که ذاتاً روش کار با بازیگر را دانسته و توان برقراری ارتباط مناسب با او و درک حساسیت‌های روحی و روانی میان نقش و بازیگر را دارند، با اهمیت دانست.

البته نباید این مورد را از خاطر برد که حلول و ظهور بازیگران نخبه در سینمای ما در هر دوره‌ای بیش از عوامل سینمایی به استعداد ، پیگیری و مداومت خود بازیگر مربوط بوده است. شکی نیست که نام‌هایی چون سوسن تسلیمی، نیکی کریمی، فاطمه معتمد آریا، هدیه تهرانی، پرویز فنی زاده، عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، سعید پورصمیمی، مهدی هاشمی، خسرو شکیبایی، پرویز پرستویی، رضا کیانیان و معدود افرادی دیگر که برخی‌شان خوشبختانه از نسل جدید و جوان سینمای امروز هستند به دلیل دارا بودن ظرفیت‌های درونی و ممارست‌های شخصی توانسته اند طرحي نو در هنر بازیگری این سرزمین در اندازند و صرف داشتن تحصیلات آکادمیک و یا گذراندن کلاس‌های گوناگون بازیگری نتوانسته و نخواهد توانست در پرورش و ظهور بازیگران خلاق در این عرصه مؤثر افتد.

 

منبع: روزنامه ایران

3729 -  

 

Header

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

 

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::


صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما    تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات


ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::

 


تقدیر از احمد شاهوند در اولین جشن رسانه های سینمایی  تقدیر شده در چهارمین جشنواره وب به عنوان بهترین سایت فیلم به انتخاب کاربران  تقدیر شده در جشنواره نشریه های اینترنتی

  كليه حقوق اين سايت براي سایت سی نت (cinetmag.com) محفوظ است.

Copyright © 2003 - 2019 Cinetmag.com All rights reserved


طراحی و اجرا: استودیو سی نت