New Page 1

سی نت

 

صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه:  Back-White Back-Orange Back-Green Back-Brown Back-Blue Back-Gray Back-Blue Back-Yellow

جستجوی      در    

cinetmag.com - Advertise

جدیدترین شماره

ماهنامه سینمایی

«برش های کوتاه»

ویژه چهل نقش ماندگار

تاریخ سینما و تلویزیون ایران

.................................................

>> خرید نسخه الکترونیکی:

«فیدیبو»   |   «جار»

>> آرشیو شماره های گذشته

 

جدیدترین نقدها و یادداشت ها

arrow  روح زمانه / یادداشت مهرزاد دانش به مناسبت سالروز تولد رخشان بنی اعتماد

arrow  آزاده نامداری اولین و آخرین قربانی این ماجرا نیست/ یادداشت نزهت بادی برای درگذشت آزاده نامداری

arrow  تجربه‌ی لذت بخش تلاقی سینما و نقاشی/ یادداشت آرش عنایتی برای فیلم «The round up» ساخته میکلوش یانچو

arrow  بانو لیلی / یادداشت احمد شاهوند برای فیلم «بی همه چیز»

arrow  رمانتیسم کلیشه ای و کهنگی / یادداشت کوتاه احمد شاهوند برای فیلم «رمانتیسم عماد و طوبا»

arrow  نچندان راضی کننده در شروع، امیدوارکننده و کنجکاوی برانگیز در پایان / یادداشت احمد شاهوند برای قسمت اول "قورباغه"

arrow  چه کسی ستاره «خائن کشی» خواهد شد؟ / امیر جدیدی، مهران مدیری، حمید فرخ نژاد یا حامد بهداد؟

arrow  لذت بازی ... / سرمقاله احمد شاهوند برای انتشار پرونده ویژه بهترین فیلم های دهه نود سینمای ایران در ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه»

arrow  شکوه یک جدایی / یادداشت سیدرضا صائمی برای فیلم «جدایی نادر از سیمین» به عنوان بهترین فیلم دهه نود سینمای ایران

arrow  پرهيز از رويا پردازی / یادداشت عزیزالله حاجی مشهدی برای فیلم «خانه پدری» به عنوان دومین فیلم برتر دهه نود سینمای ایران

 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

  New Page 1 New Page 1

فروش فیلم های روی پرده

:: به تومان ::

799,916,000

1 - شین

>> جدول کامل  -  فروش سال 0

New Page 1 New Page 1

تولیدات جدید

درب

درب ( هادی محقق)

بازیگران: هادی محقق، محمدظاهر اقبالی و روح الله برزگر

ضد

ضد (امیرعباس ربیعی)

بازیگران: مهدی نصرتی، لیلا زارع، لیندا کیانی، نادر سلیمانی، مهشید جوادی، روزبه رئوفی، مجید پتکی، عماد درویشی، شیرین آقاکاشی و جواد خانی

شهرک

شهرک (علی حضرتی)

بازیگران: ساعد سهیلی، کاظم سیاحی، مهتاب ثروتی، همایون ارشادی، رویا جاوید نیا، شاهرخ فروتنیان، مرتضی ضرابی، ساقی حاجی‌پور

۲۸۸۸

۲۸۸۸ (کیوان علیمحمدی، علی‌اکبر حیدری)

بازیگران: حمیدرضا پگاه، شیرین ‌اسماعیلی، مرتضی ‌اسماعیل ‌کاشی، سیاوش مفیدی، ساناز ‌مصباح، رضا داوودوندی، شیوا فلاحی، عادله ‌گرشاسبی، نرگس ‌محمدی، علی اوجی با یاری: حامد کمیلی، هادی ‌حجازی‌فر، امین ‌حیایی، کامبیز ‌دیرباز، سام ‌درخشانی، احمد ‌مهرانفر، کوروش ‌تهامی، سعید ‌چنگیزیان، کامران ‌تفتی، رامین ‌ناصرنصیر، میلاد ‌رحیمی

موقعیت مهدی

موقعیت مهدی (هادی ‌حجازی‌فر)

بازیگران: هادی ‌حجازی‌فر، ژیلا شاهی، وحید ‌آقاپور

شب طلایی

شب طلایی (یوسف حاتمی‌کیا)

بازیگران: محمدحسن ‌معجونی، یکتاناصر، مریم ‌سعادت، بهناز ‌جعفری، مسعود ‌کرامتی، سوگل ‌خلیق، بهناز ‌جعفری، سینا ‌رازانی، علی باقری، امیر محمدی، بابک ‌بهشاد، ناصر ‌هاشمی، بهادر ‌مالکی، زهرا ‌بهروزمنش، شکوفه ‌هاشمیان، علی پاشا، نساء افرنگه، پانته آ کیقبادی، فرسیما میرچی، سارینا یوسفی، علیرضا ساره درودی

هناس

هناس (حسین دارابی)

بازیگران: مریلا ‌زارعی، بهروز ‌شعیبی، وحید ‌رهبانی، سیاوش ‌طهمورث، سولماز ‌غنی، امین ‌میری، علیرضا نایینی، کوثر حیدری

ماهان

ماهان (حمید شاه حاتمی)

بازیگران: همایون ارشادی، رامین ناصرنصیر، امیررضا نظری، نگار جوکار و وحید رحیمیان

برف آخر

برف آخر (امیرحسین عسگری)

بازیگران: امین ‌حیایی، لادن ‌مستوفی، مجید ‌صالحی و نوشین مسعودیان

علفزار

علفزار (کاظم دانشی)

بازیگران: پژمان ‌جمشیدی، سارا ‌بهرامی، ستاره ‌پسیانی، ترلان ‌پروانه، مهدی زمین پرداز، عرفان ‌ناصری، یسنا ‌میرطهماسب، مائده ‌طهماسبی، رویا ‌جاویدنیا، فرخ ‌نعمتی، مهران ‌امام ‌بخش، ستایش ‌رجایی‌نیا، صدف اسپهبدی، متین حیدری نیا، محمد ‌معتضدی، بنیامین نوروزی، آدرینا توشه، حسین ولی‌زاده، علی امیرخلیلی، محمدمهدی احدی، ارشیا، توکلی، سپهر گندمی

>>  مشاهده لیست کامل تولیدات جدید

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

دوره ات تمام شده مربی! / پارودی «قیصر» پس از نیم قرن / یادداشت مهدی تیموری برای فیلم «لاتاری»

:: 30 اردیبهشت 1397  12:03:01 AM  ::

ساعد سهیلی در نمایی از فیلم سینمایی

ساعد سهیلی در نمایی از فیلم سینمایی "لاتاری" ساخته محمدحسین مهدویان

 

سی نت: «لاتاری» ابدا فیلم خوبی نیست. نسبتا خوش رنگ و لعاب، فریبنده اما پرحرف، پر ادعا و حوصله سربر که به هیچ وجه «روراست» نیست. گاها هم یک کمدی ناخواسته. فیلم با تیتراژی از پلان های کلاژ شده و بی منطق از تهران آغاز می شود. فیلمی که سرتاسرش دم از غیرت و وطن پرستی می زند اما از ابتدا تا انتها با همه ی آن بهانه ها - که حالا دیگر در این اثر به شکل کمیک درآمده اند - سر خوابیدن دارد! از ادای دین و ارجاعات ظاهرا سینمایی کارگردان با استعداد دیروزش به تارانتینو و سینمای هالیوود گرفته تا یکه تازی ابر قهرمان هندی و بالیوود وار ماجرا یعنی موسی - با بازی نسبتا قابل قبول اما کلیشه ای هادی حجازی فر - مربی جزء فوتبال امروزی که گویا دوره او هم مانند حاج کاظم سال های دور تمام شده است.

فیلم عاری از هرگونه منطق است؛ دستکم در اکثر لحظات آن را زیر پا می گذارد. فیلمبرداری آثار مهدویان به ویژه در دو فیلم سینمایی قبلی اش که با«ایستاده در غبار» با آن فرم بی نظیر و مستند گونه و صداگذاری خاص به یک اثر ویژه و قابل تحسین تبدیل شده بود آغاز شد و با تریلر سیاسی «ماجرای نیمروز» ادامه پیدا کرد که بسیار با منطق و روایت هر دو فیلم اصولی و حساب شده از آب درآمده اند و بلاشک در همه لحظات آن دو فیلم دوربین درست در جای خودش قرار دارد. یک چشم ناظر که حواسش به همه چیز و همه کس است. آن دوربین ناظر و چشم نواز در دو اثر قبلی سرجای خود، اساسا منطق و دلیل تکرار همان دوربین با آن زوم های احمقانه در لاتاری اجتماعی و «دغدغه مند» چیست؟ جز این که صاحب اثر هم خودی نشان دهد و ردپا و امضایی از خودش بگذارد؟ غافل از اینکه دوربین لاتاری از ابتدا تا انتها به قدری سردرگم و تهوع آور است که نه به فرم و تالیف فردی آقای کارگردان می رسد و نه رد و امضایی از آن باقی می ماند. تنها چیزی که از آن در ذهن مخاطب شکل می گیرد یک علامت سوال بسیار بزرگ است.
«لاتاری» بیش از آنکه یک فیلم اجتماعی و ملی گرایانه باشد - البته ماهیت این ژانر «ملی گرایانه» که از کجا آمده و برخی دوستان وارد سینمای ایران کرده اند پرسش اساسی نگارنده است! - یکسری دغدغه های ایدئولوژیستی و شبه سیاسی مهدویان و شاید حتی بیش از او تهیه کننده اش باشد. مسائل مطرح شده در فیلم به قدری اپیزود وار و سطحی طراحی شده اند که هیچگاه به یک داستان منسجم ختم نمی شوند و بعضا پر است از تعارض و تناقصات گفتاری در دیالوگ ها و تصاویر پرت و بی ربطی که تحت عنوان یک فیلم به تماشای آن نشسته ایم. موضوع لاتاری بالاخره چیست؟ امنیت ملی؟ بعید می دانم. در اواخر فیلم کاراکتر امیرعلی با بازی «ساعد سهیلی» طلبکارانه بابت از دست رفتن همه چیزش شکوه می کند و تا زمین و زمان را به هم ندوزد بیخیال ماجرا نیست! چیزی که فیلمساز به ما می دهد این است که این انتقام شخصی از امنیت ملی مطرح شده مهم تر است؛ مشکلی هم نیست خودش یک دیدگاه متفاوت است اما مشکل شعارهای ملی و امنیت ملی موجود در سرتاسر فیلم است. اگر موضوع مهم تر رگ گردن است پس این حرف ها برای کی و چیست؟ اصلا علت نام «لاتاری» چیست؟! اساسا چرا مخاطب باید فیلمی با این حجم از دروغ که ذره ای روده راست در شکمش ندارد را باور کند؟
علاوه بر دوربین سردرگم، شخصیت های بی سرانجام و بد پرداخت شده ی فیلم از پرسش های بنیادین دیگرمان هستند. عشق «امیرعلی» و «نوشین» از همان سکانس اول درنیامده آغاز می شود و تا سکانس های واپسین حضور نوشین در تهران در نیامده به اتمام می رسد! صرفا گرفتن دو سکانس در پارک و رستوران و یکسری توشات و آورشولدر و دیالوگ های دم دستی، عشقی اساطیری و قابل باور خلق نمی شود که هیچ، به قدری زننده و تو خالی است که مسیر طی شده برای این عشق نافرجام که به یک «فاجعه ملی» ختم می شود را با دکوپاژ، اجرا و پرداخت و شخصیت پردازی به شدت سطحی اثری به ما تحویل می دهد که نتیجه اش چیزی جز یک فیلم خنثی و بدون کوچکترین تاثیرگذاری که با هر ترفندی می خواهد احساسات مخاطب را قلقلک بدهد و شاید اشکی از او بگیرد نیست.

حضور کاراکتر برادر نوشین که «جواد عزتی» ایفایش می کند هم تنها به از هم پاشیدن دفتر سامی در تهران (مانند بهم ریختن کافه در فیلم های فارسی) محدود می شود و ماموریتی که او یعنی پایمال نشدن خون نوشین به امیرعلی می سپارد و مشخص نیست که این آقا موسی قصه که به یکباره برای تکه تکه کردن افراد در لجنزارهای عربی که دختران این سرزمین را به قاچاق می برند تا الان کجا بوده است؟ اطلاعاتی قصه ما در قرون وسطی زندگی می کرده که از هیچ چیزی خبر نداشته است؟ فیلم به سرعت از همه نکاتی که می توانست با جزئیات به خوبی پرداخت شوند و فیلم را دستکم به اثری قابل تامل تبدیل کند می گذرد! غافل از اینکه همین جزئیات هستند که سینما و عناصر اصلی یک فیلم را تشکیل می دهند. ما حتی کوچکترین اثری هم از مرگ نوشین در «تصویر» نمی بینیم؛ همه چیز به چندتا ارتباط موبایلی و بی منطق ختم می شود. خنده دار تر از هرچیز دیگری مقایسه این فیلم توسط برخی با یکی از ارکان اصلی موج نوی مردمی سینمای ایران یعنی فیلم «قیصر» است. فیلمی که زمین تا آسمان با این اثر ایدئولوژیک زده متفاوت است. اگر در قیصر انتقامی وجود دارد از قهرمان می آید و فردیت. یک حرف بیشتر ندارد؛ حتی برای طراحی مکان قتل هایی که در فیلم رخ می دهد اصول و فکری در نظر گرفته شده است. «لاتاری» مهدویان بیشتر مانند یک پارودی از قیصر «کیمیایی» پس از گذشت نیم قرن است. از معدود نکات مثبت «لاتاری» که می توان به آن اشاره کرد بازی خوب و مثل همیشه روان و قابل باور «علیرضا استادی» در نقش پدر نوشین که مثل همیشه نادیده گرفته شده است.

و اما اوج پوچ منطقی فیلم که مخاطب را رها می کند و صرفا به ارضای شخصی کارگردان از فیلم های مورد علاقه هالیوودی اش می پردازد در یکی از سکانس های آخر فیلم است. جایی که در طول فیلم اطلاعاتی محافظه کار داستان ما یعنی مرتضی، با بازی «حمید فرخ نژاد» که کوچکترین کاری را نسنجیده و بدون هماهنگی با بالادستی هایش انجام نمی دهد و هیچ چیزی برایش بالاتر و ارجح تر از امنیت ملی و روابط بین الملی کشورش نیست (به قول موسی چرتکه می اندازد!) از توی چشمی در به سامی، بدمن قصه شلیک می کند و او را می کشد؛ به همین راحتی! ما که با فیلمساز سر شوخی نداریم اما او را نمی دانم!؟ شاید او فکر می کند که با دوتا دیالوگ رگ گردنی از «خلیج» نه «خلیج فارس» درسته و آرتیست بازی های «مثلا» ملی گرایانه که بیشتر به یک موقعیت کمدی تبدیل شده اند که ممکن است هرکسی را در سینما بخنداند بتواند حقیقت اصلی و ضعف مفرط فیلم و منطق پوچ اش را بپوشاند و به عبارتی دل مخاطبان حاضر در سینما را خنک کند و با جیغ، کف و سوت همراهی اش کنند. چقدر هم خوب؛ غیرت داریم این هوا...! اما این ها نه سینماست، نه تارانتینو و نه حتی یک تلاش برای رسیدن به ساده ترین استانداردهای مدیوم سینما.

به زعم من، «لاتاری» کلاژی سردرگم، بی هویت و تکه تکه از فیلم فارسی های دست چندم قبل از انقلاب، قیصر، آژانس شیشه ای و بالیوود است که آغاز درستی ندارد و با یک پایان بندی به شدت سرهم بندی شده به پایان می رسد و ما را تا حد زیادی به یاد صفحات کوروش پرستان و عرب ستیزان فضای مجازی می اندازد تا یک فیلم سینمایی شسته رفته!

 

منبع: روزنامه دنیای هوادار

3401 - احمد شاهوند

...............................................

کلاکت  اثر مرتبط:

لاتاری - latari        >> مشاهده اطلاعات کامل

 

Header

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

 

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::


صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما    تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات


ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::

 


تقدیر از احمد شاهوند در اولین جشن رسانه های سینمایی  تقدیر شده در چهارمین جشنواره وب به عنوان بهترین سایت فیلم به انتخاب کاربران  تقدیر شده در جشنواره نشریه های اینترنتی

  كليه حقوق اين سايت براي سایت سی نت (cinetmag.com) محفوظ است.

Copyright © 2003 - 2019 Cinetmag.com All rights reserved


طراحی و اجرا: استودیو سی نت