New Page 1

سی نت

 

صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه:  Back-White Back-Orange Back-Green Back-Brown Back-Blue Back-Gray Back-Blue Back-Yellow

جستجوی      در    

cinetmag.com - Advertise

جدیدترین شماره

ماهنامه سینمایی

«برش های کوتاه»

ویژه چهل نقش ماندگار

تاریخ سینما و تلویزیون ایران

.................................................

>> خرید نسخه الکترونیکی:

«فیدیبو»   |   «جار»

>> آرشیو شماره های گذشته

 

جدیدترین نقدها و یادداشت ها

arrow  روح زمانه / یادداشت مهرزاد دانش به مناسبت سالروز تولد رخشان بنی اعتماد

arrow  آزاده نامداری اولین و آخرین قربانی این ماجرا نیست/ یادداشت نزهت بادی برای درگذشت آزاده نامداری

arrow  تجربه‌ی لذت بخش تلاقی سینما و نقاشی/ یادداشت آرش عنایتی برای فیلم «The round up» ساخته میکلوش یانچو

arrow  بانو لیلی / یادداشت احمد شاهوند برای فیلم «بی همه چیز»

arrow  رمانتیسم کلیشه ای و کهنگی / یادداشت کوتاه احمد شاهوند برای فیلم «رمانتیسم عماد و طوبا»

arrow  نچندان راضی کننده در شروع، امیدوارکننده و کنجکاوی برانگیز در پایان / یادداشت احمد شاهوند برای قسمت اول "قورباغه"

arrow  چه کسی ستاره «خائن کشی» خواهد شد؟ / امیر جدیدی، مهران مدیری، حمید فرخ نژاد یا حامد بهداد؟

arrow  لذت بازی ... / سرمقاله احمد شاهوند برای انتشار پرونده ویژه بهترین فیلم های دهه نود سینمای ایران در ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه»

arrow  شکوه یک جدایی / یادداشت سیدرضا صائمی برای فیلم «جدایی نادر از سیمین» به عنوان بهترین فیلم دهه نود سینمای ایران

arrow  پرهيز از رويا پردازی / یادداشت عزیزالله حاجی مشهدی برای فیلم «خانه پدری» به عنوان دومین فیلم برتر دهه نود سینمای ایران

 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

  New Page 1 New Page 1

فروش فیلم های روی پرده

:: به تومان ::

799,916,000

1 - شین

>> جدول کامل  -  فروش سال 0

New Page 1 New Page 1

تولیدات جدید

درب

درب ( هادی محقق)

بازیگران: هادی محقق، محمدظاهر اقبالی و روح الله برزگر

ضد

ضد (امیرعباس ربیعی)

بازیگران: مهدی نصرتی، لیلا زارع، لیندا کیانی، نادر سلیمانی، مهشید جوادی، روزبه رئوفی، مجید پتکی، عماد درویشی، شیرین آقاکاشی و جواد خانی

شهرک

شهرک (علی حضرتی)

بازیگران: ساعد سهیلی، کاظم سیاحی، مهتاب ثروتی، همایون ارشادی، رویا جاوید نیا، شاهرخ فروتنیان، مرتضی ضرابی، ساقی حاجی‌پور

۲۸۸۸

۲۸۸۸ (کیوان علیمحمدی، علی‌اکبر حیدری)

بازیگران: حمیدرضا پگاه، شیرین ‌اسماعیلی، مرتضی ‌اسماعیل ‌کاشی، سیاوش مفیدی، ساناز ‌مصباح، رضا داوودوندی، شیوا فلاحی، عادله ‌گرشاسبی، نرگس ‌محمدی، علی اوجی با یاری: حامد کمیلی، هادی ‌حجازی‌فر، امین ‌حیایی، کامبیز ‌دیرباز، سام ‌درخشانی، احمد ‌مهرانفر، کوروش ‌تهامی، سعید ‌چنگیزیان، کامران ‌تفتی، رامین ‌ناصرنصیر، میلاد ‌رحیمی

موقعیت مهدی

موقعیت مهدی (هادی ‌حجازی‌فر)

بازیگران: هادی ‌حجازی‌فر، ژیلا شاهی، وحید ‌آقاپور

شب طلایی

شب طلایی (یوسف حاتمی‌کیا)

بازیگران: محمدحسن ‌معجونی، یکتاناصر، مریم ‌سعادت، بهناز ‌جعفری، مسعود ‌کرامتی، سوگل ‌خلیق، بهناز ‌جعفری، سینا ‌رازانی، علی باقری، امیر محمدی، بابک ‌بهشاد، ناصر ‌هاشمی، بهادر ‌مالکی، زهرا ‌بهروزمنش، شکوفه ‌هاشمیان، علی پاشا، نساء افرنگه، پانته آ کیقبادی، فرسیما میرچی، سارینا یوسفی، علیرضا ساره درودی

هناس

هناس (حسین دارابی)

بازیگران: مریلا ‌زارعی، بهروز ‌شعیبی، وحید ‌رهبانی، سیاوش ‌طهمورث، سولماز ‌غنی، امین ‌میری، علیرضا نایینی، کوثر حیدری

ماهان

ماهان (حمید شاه حاتمی)

بازیگران: همایون ارشادی، رامین ناصرنصیر، امیررضا نظری، نگار جوکار و وحید رحیمیان

برف آخر

برف آخر (امیرحسین عسگری)

بازیگران: امین ‌حیایی، لادن ‌مستوفی، مجید ‌صالحی و نوشین مسعودیان

علفزار

علفزار (کاظم دانشی)

بازیگران: پژمان ‌جمشیدی، سارا ‌بهرامی، ستاره ‌پسیانی، ترلان ‌پروانه، مهدی زمین پرداز، عرفان ‌ناصری، یسنا ‌میرطهماسب، مائده ‌طهماسبی، رویا ‌جاویدنیا، فرخ ‌نعمتی، مهران ‌امام ‌بخش، ستایش ‌رجایی‌نیا، صدف اسپهبدی، متین حیدری نیا، محمد ‌معتضدی، بنیامین نوروزی، آدرینا توشه، حسین ولی‌زاده، علی امیرخلیلی، محمدمهدی احدی، ارشیا، توکلی، سپهر گندمی

>>  مشاهده لیست کامل تولیدات جدید

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

مردان غایب و زنان مغلوب / یادداشت سیدرضا صائمی برای فیلم «سرکوب» ساخته رضا گوران

:: 15 مرداد 1398  7:56:22 PM  ::

فیلم سینمایی

فیلم سینمایی "سرکوب" به کارگردانی رضا گوران

 

سی نت: در نخستین تجربه رضا گوران در سینما می‌توان ردپای نگاه و تجربه‌های تئاتری او را ردیابی کرد. چه در میزانسن و چیدمان صحنه، چه در دیالوگ‌پردازی و چه در فضاسازی اثر. لوکیشن ثابت با دوربین سیال فیلم نیز برساخته از همین نگره تئاتری است که با زیبایی شناسی رنگ و نور آن در یک همخوانی دراماتیک، مماس شده تا فیلمساز از عناصر فیزیکی و بصری قصه در بازنمایی جهان درونی شخصیت‌ها بهره ببرد. تا مخاطب را از پیگیری بیرونی قصه به درون غصه‌هایی هدایت کند که شخصیت‌های زن فیلم با آن درگیرند.

اساسا «سرکوب» یک فیلم زنانه است که قصد دارد در غیاب مردان، غربت زنان مغلوبی را به تصویر بکشد که در انسداد ساختاری مردسالارانه دچار سرخوردگی‌های فراوان شده‌اند. اگر چه حذف مردان از قصه، فرصت دفاع آنان از تراژدی شکل گرفته می‌گیرد اما باید توجه داشت که قرار است در اینجا، زیست جهان زنانه به مثابه یک ابژه مستقل و هویتمند مورد واکاوی قرار گیرد. قرار است رخداد از منظر خوانشی زنانه بازنمایی شود. اگرچه فیلم را تماما نمی‌توان به موقعیتی روانشناختی تقلیل داد و نشانه‌های نمادین و نهادین متعددی برای روایتی جامعه شناختی و سیاسی از قصه وجود دارد اما آنچه در نهایت به هسته اصلی درام بدل می‌شود بازنمایی روانکاوانه تجربه‌های شکننده زنانه است. زنانی که سرکوب و سرخوردگی را در انواع متفاوت وضعیت مردانه تجربه کرده‌اند. هر کدام از این خواهران ضمن زخم‌هایی که از مردان زندگی خود دیده‌اند مثل پریسا (الهام کردا) از خیانت بهزاد و پریا (سارا بهرامی) از شکاک بودن بهمن، یک درد مشترک را هم فریاد می‌زنند و آن سرکوب‌های پرویز پدرانشان است. انگار در اینجا پرویز نه صرفا به معنای متعارف پدر و نسبت خونی و ژنتیک که از منظر ایدئولوژیک به کهن الگو و پدر در این ستم تاریخی صورت بندی می‌شود. این پدر را می‌توان به همه اشکال پدرسالاری در جامعه نسبت داد و روایت کلانی دانست از انسداد نظام اجتماعی که حاصلش فرزندانی سرخورده و ویران شده‌اند که با کشیدن سیگار، ناکامی‌های خود را تحمل می‌کنند. گویی خانه، ضمیر ناخودآگاهی است که حالا به آلزایمر مادر و مرگ پدر، به تکانه‌ای برای برون فکنی همه رنج‌ها و خاطراتی بدل شده که سال‌ها در وجود فرزندان او دفن شده و حالا زخم هر کدام سر باز کرده!.

«سرکوب» را می‌توان روایتی از بازخوانی و برون فکنی زخم‌های کهنه‌ای دانست که به مرحله دردناک خود رسیده و قرار است بدون اینکه توسط فراخود آن‌ها سانسور شود به فریادی بدل شود که در غیاب پدر بر سر او کشیده می‌شود. حاصل این سرکوب فقط زخم‌های روحی نیست، دردهای جسمی را هم می‌توان در پس آن ردیابی کرد. از مادری که آلزایمر گرفته، پروانه که آسم دارد، پریسا که فرزندی اوتیسمی روی دستش مانده و پریا که قرص می‌خورد. خشم و سرکوب به تنفر و انزجار منجر می‌شود و هر چه فیلم جلوتر می‌رود نشانه‌های آن را بیشتر حس می‌کنیم. همه اعضای خانواده در یک نامتعادلی و نابسامانی روحی به سر می‌برند. خانواده‌ای که پریا در گفتگوی با مادرش آن را اینگونه تعریف می‌کند که: «آدما نه ازمون بدشون میاد نه دوستمون دارن»، «اینجا فقط هی میان ولی کسی نمیمونه، کسی دووم نمیاره». دیالوگی که تداعی کننده یکی از دیالوگ‌های فیلم «ابد و یک روز» است. جایی که یکی از خواهران در آن فیلم می‌گوید: «اینجا هیچی تموم نمیشه نه ظرف‌های کثیف نه دعوای آدمها.»

«سرکوب» بیش از آنکه شخصیت محور باشد پیرنگ محور است و همه شخصیت‌های آن نیز به نوعی در بازنمایی و آشکار کردن این پیرنگ در خدمت قصه قرار می‌گیرد تا از طریق نسبت بین این اجزا، کل منسدد قصه شفاف شود. از این رو دیالوگ‌ها مبتنی بر نوعی افشاگری است که برساخته از نوعی مقاومت است. مقاومت در برابر هژمونی پدرسالاری. شاید فیلم به شدت دیالوگ محور به نظر برسد و از این حیث نقطه ضعف آن حساب شود. یا مثلا این را به سبقه تئاتری بودن فیلمساز نسبت بدهند که ساختار فیلم را بر مبنای الگوی تئاتری چیده لذا به جای نمایش موقعیت از آن حرف می‌زند اما مساله این است که در اینجا حجم بالای دیالوگ‌ها به دلیل کم بضاعتی موقعیت دراماتیک و بصری قصه نیست بلکه حرف به عنوان مهمترین عنصر دراماتیکی در بازنمایی این موقعیت دردناک مورد استفاده قرار گرفته. شخصیت‌های قصه زیاد حرف نمی‌زنند تا بار نمایشی قصه را بر دوش کلمات بگذارند. آن‌ها یک موقعیت سرکوب شده را تجربه کرده‌اند که به آن‌ها امکان حرف زدن نداده. حرف‌ها و رویاهای آن‌ها دائما سرکوب شده و حالا این عقیده‌های سرکوب شده به عقده حرف زدن درباره دردهایی بدل شده که فرصت و مجال بروز نداشتند.

این دیالوگ‌ها حاصل حرف‌های نزنده و در دل مانده‌ای است که حالا به انفجار تن داده. نه فقط محتوی حرف‌ها که حجم حرف‌ها نیز نشانه‌ای است از موقعیت تراژیکی که این سه خواهر در آن خانه تجربه کرده‌اند. در پس همین حرف‌هاست که رمزگشایی از راز قصه اتفاق می‌افتد. ضمن اینکه ما شاهد تاثیرات رخدادهایی هستیم که در گذشته اتفاق افتاده و حالا داریم از لابه‌لای گفتگوهای درون خانواده با آن‌ها آشنا می‌شویم. شاید لوکیشن ثابت خانه و فضای دلگیر و خفه‌ای که دارد مخاطب را دچار ملال کند اما همین موقعیت می‌تواند حس خفگی و انسدادی که دختران آن خانه تجربه کرده‌اند را به تماشاگر منتقل کند و فضای بسته زندگی آن‌ها را در تجسمی بیرونی به نمایش بگذارد. گوران از این فضای ثابت و بسته که میزانسنی تئاتری هم دارد با دکوپاژه‌های سنجیده و پویا برای ریتم بخشیدن به روایت خود استفاده درستی می‌کند و از ظرفیت مکانی قصه بیشترین بهره را می‌برد. حضور فعال و پرجنب و جوش دوربین هم در این پویایی موثر است و البته موسیقی که در خلق فضای حسی و عاطفی موثر است.

«سرکوب» را نباید به یک روایت فمنیستی و حتی قصه‌ای جنسیتی تقلیل داد، اگرچه صورت زنانه دارد. بلکه آن را باید در روایتی جامعه شناختی/روانکاوانه از انسداد و استیصال یک وضعیت بغرنج تاریخی صورت بندی کرد و البته باید اذعان داشت که سرکوب یک تراژدی زنانه است.

 

منبع: خبر آنلاین

3525 - احمد شاهوند

...............................................

کلاکت  اثر مرتبط:

سرکوب -         >> مشاهده اطلاعات کامل

 

Header

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

 

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::


صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما    تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات


ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::

 


تقدیر از احمد شاهوند در اولین جشن رسانه های سینمایی  تقدیر شده در چهارمین جشنواره وب به عنوان بهترین سایت فیلم به انتخاب کاربران  تقدیر شده در جشنواره نشریه های اینترنتی

  كليه حقوق اين سايت براي سایت سی نت (cinetmag.com) محفوظ است.

Copyright © 2003 - 2019 Cinetmag.com All rights reserved


طراحی و اجرا: استودیو سی نت