صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه: 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

درباره صحبت‌های سلحشور در مورد "جدایی نادر از سیمین"

آقای هنرمند، هنر گاهی یعنی سکوت مطلق

:: 18 تیر 1390  11:05:39 AM  ::

حمید سلجوقی

سی نت: این بخشی از گفته های فرج الله سلحشور در گفتگو با نشریه ی (شما) می باشد؛
[ایران الآن محور انقلاب های دنیا شده است ولی سینمای آن در جهت ضد اهداف این کشور انقلابی دارد حرکت می کند. مثلا این را بنویسید: آقای فرهادی در فیلم "جدایی نادر از سیمین" مورد توجه و علاقه ی آقای سارکوزی قرار می گیرند. خب آقای فرهادی! چه سنخیتی بین تو ایرانی و آقای سارکوزی وجود دارد که می گوید بیاورید فیلمش را ببینم. خب مبارکشان باد! افتخار از این بالاتر؟!]

قبل از هر چیز بگویم که چرا من جوابتان را می دهم:
1- من صاحب این سینما هستم. چون من جزو مردم هستم و مردم صاحبان اصلی سینما. صاحب سینما نه فیلمساز است نه بازیگر و ...
2- من علاقه مند به سینمای فرهادی هستم و با تماشای فیلم های فرهادی الفبای سینما را یاد گرفتم.
3- شما قبل تر در جشنواره ی کیش هم متلکی بار فرهادی کردید و همینطور مدت ها قبل نیز به مسعود کیمیایی با ادبیات خاصتان حمله ور شدید. به کیمیایی که فارغ از خوب و بد بودن فیلمش، زمانی که شما ادبیات سینما را نمی دانستید فیلم می ساخت. سینمایی که الآن شما در موردش همه را محکوم می کنید، یکی از خشت هایش را مسعود کیمیایی گذاشته است. حالا بماند که افراد و فیلم های دیگری را هم مورد عنایت قرار دادید. گمان می کنم اگر کسی جوابی ندهد شما هم کماکان این مسیر را ادامه می دهید. هر چند که مسیر شما طی یک جاده یکطرفه به ترکستان ختم خواهد شد.
برای من بیننده سوال است که چرا گاه و بیگاه یک سوژه ی جدید برای محکوم کردن پیدا می کنید؟ خودتان محاکمه می کنید و خودتان هم حکم صادر می کنید؟
به قول عادل فردوسی پور، معروف شدن راه های دیگری هم دارد آقای سلحشور.

چرا علاقه دارید سیاست را به سینما بکشانید؟ چطور می شود فیلم به قول شما انقلابی ساخت؟ تعریف شما از فیلم انقلابی چیست؟ یعنی اگر بگوییم اصلا در ایران کسی طلاق نمی گیرد، کسی تهمت نمی زند، کسی به دادگاه خانواده نمی رود و خلاصه همه چیز خوبست یعنی فیلم انقلابی؟

دیگر گذشت آن زمانی که انقلاب را وارد سینما می کردیم آقای سلحشور. امروز اگر می توانید با سینما انقلاب کنید. این یعنی همان کاری که اصغر فرهادی کرده. امروز که شما فرهادی را محکوم می کنید فقط مردم جنوب تانزانیا و بورکینافاسو باقی ماندند که فیلم فرهادی را ندیدند.
فرهادی چه کند؟ چرا وقتی یکی می خواهد فیلمساز بین المللی باشد همه ی سینما را بر سرش هوار می کنید و بعد شما و امثال شما می روید پشت تریبون های مختلف و می گویید: ستاره های ما تا تاجیکستان هم نمی روند! چرا سعی در خاموش کردن ستاره ها دارید.

آقای سلحشور، بخدا جان فورد هم اینقدر ادعا نداشت. اگر شما در عصر استنلی کوبریک زندگی می کردید به او چه می گفتید؟
آقای سلحشور بزرگوار، لطفا آن عینک معروف را از چشمانتان بردارید.هر وقت شما به جایگاه فرهادی رسیدید نگذارید سارکوزی فیلمتان را ببیند.
مگر سینما فقط مال اولیاءالله است؟ مگر فقط باید افراد معصوم فیلم ببینند؟
آقای سلحشور، هنر گاهی یعنی سکوت مطلق. هنر یعنی همان کاری که الآن فرهادی می کند. به قول واروژ کریم مسیحی هنر یعنی اینکه فیلم بسازی و حرف نزنی.
تقوایی کجاست؟ بیضایی چرا فیلم نمی سازد؟ بنی اعتماد چطور؟ گاهی بد نیست کمی فکر کنیم با این ها چه کردیم و چه می کنیم.
شما که سارکوزی را می بینید چرا ما را ندیدید؟
همین ما، همین ما مردم ایران بودیم که عاشقانه فیلم فرهادی را دیدیم و دوستش داریم.
شما سارکوزی را دیدید و من این ها را: جوانی که در هنگام نمایش فصل های خودزنی حجت چشمانش را می بست. پیرزنی که آمده بود در جلسه ی نقد "جدایی نادر از سیمین" و از فرهادی تشکر کرد. جوانی که می گفت: آرزویم این است که روزی اصغر فرهادی شوم. هنگام برگزاری جشنواره،از حدود ساعت چهار و نیم صبح برای بلیت فیلم صف کشیده بودند. شما را نمی دانم اما فرهادی برای من یک قهرمان است.

به همان خدایی که هر دوی ما قبولش داریم قسم می خورم که هرگز نمی توانید شخصیتی مثل سمیه خلق کنید چه رسد به فیلمی مانند این.
حداقل بگذارید کسی این حرف ها را بزند که قدمی برای این سینما برداشته باشد.
در ضمن، سینما فقط به ایران و اسلام خلاصه نمی شود. لابد فرهادی زبان سینما را بلد بوده که امروز همه جای دنیا فیلمش را دیدند.
آقای سلحشور، این اشک هایی که برای "جدایی نادر از سیمین" ریخته شده حرمت دارد. این سینما حرمت دارد. حرمت ها را به همین راحتی نشکنیم.
من اگر فیلمساز هستم، شما اگر فیلمساز هستی فیلم خودت را بر اساس محورهای انقلاب بساز. به تفکرات و نظرات و علایق و سلایق یکدیگر خواهشا احترام بگذاریم. این هایی که شما می گویید انتقاد نیست، ظلم است.

مطمئن باشید به اندازه ی کافی هستند کسانی که منتظر کوچکترین لغزش از سوی فرهادی اند. شما دیگر لطفا بی خیال شوید.

نمی دانم چرا فکر می کنم که فکر می کنید ما فکر کردن بلد نیستیم. چرا فکر می کنیم مردم، سینما نمی فهمند و ما عقل عالمیم.

پی نوشت:
1- به هر حال، شنونده باید عاقل باشد.
2- سینما مال یک جنس، یک فکر، یک سلیقه، یک سطح تحصیلات و... نیست.
3- بچه که بودیم می گفتند سینما هنر هفتمه. بزرگتر که شدیم سینما شد صنعت. نمی دانم در آینده ای نزدیک این سینما آیا بهتر از رینگ بوکس خواهد شد؟!
4- به خدا انتقاد تند کردن با بی احترامی کردن فرق می کند.

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::

صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما  |   تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات

ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::