صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه: 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

به بهانه کسب جايزه گلدن گلا ب توسط جدايي نادر از سيمين

اسکاري براي ما

:: 29 دی 1390  1:09:24 AM  ::

حامد مقدم

سی نت: هنر سينما از اين موهبت برخوردار بوده که در طول سال، بارها در محافل گوناگون، خود را به معرض آزمايش مي گذارد. اکثر اين محافل به صورت جشنواره هايي چند روزه و با هيات داوراني معين برگزار ميشوند. براي نمونه جشنواره هاي کن،ونيز و برلين چند مورد از مشهورترين ها هستند. فيلم هاي برنده اين گونه جشنواره ها، برطبق باوري رايج، خواسته يا ناخواسته در زمره آثاري قرار مي گيرند که بار هنري غني تري با خود حمل مي کنند و اين منزلت هنري چنين آثاري است که وجه تمايزشان با ديگر آثار سينمايي مي شود. از طرفي هر سال يک مراسم مهم سينمايي هم برگزار مي شود که مي توان ادعا کرد از لحاظ شهرت و حتي محبوبيت چند پله بالاتر از مهم ترين جشنواره هاي سينمايي ساليانه قرار دارد. اين مراسم هرسال در اوايل سال جديد ميلادي، توسط آکادمي علوم و هنرهاي سينمايي آمريکا برگزار مي شود و آن را به نام اسکار مي شناسند. جوايز اسکار که يک مراسم کاملا سينمايي است برخلاف جشنواره هاي ساليانه فقط در يک شب برگزار مي شود و مي شود گفت که مراسمي است براي تقدير از آثار سينمايي و دست اندرکاران سينماي آمريکا. اما وجه مشترکش با ديگر جشنواره ها در اين است که اين مراسم هرسال بخشي را براي رقابت بهترين فيلم هاي غيرانگليسي زبان مقرر کرده تا ديگر کشورهاي علاقمند نيز با آثار شاخص خود به اعتبار و جهاني بودن اين مراسم بيفزايند. موردي که هر چند از سال 1947 با دادن جايزه اي افتخاري به فيلم هاي غير انگليسي زبان آغاز شد ولي به طور رسمي از سال 1956 و همزمان با بيست و نهمين دوره برگزاري اين مراسم، به بخش رقابتي اسکار اضافه شد. ناگفته نماند که تا پيش از سال 1956 گاه آکادمي از دادن جايزه به فيلمي خارجي امتناع مي کرد. براي نمونه در سال 1953 که اصلا جايزه اي به اين عنوان داده نشد. در مراسم اسکار همچون ديگر جشنواره هاي سينمايي، براي کشورهاي مختلف امکان حضور وجود دارد اما برندگان جايزه اسکار، توسط جمعي مشتمل بر حدود شش هزار نفر از اعضاي آکادمي در رشته هاي تخصصي مختلف سينمايي انتخاب مي شوند و اين گستردگي سبب ايجاد اين باور شده که برندگان جوايز اهدايي آکادمي ، حاصل باريک بيني يک جمع متخصص هستند و اصولا در تاريخ سينما ماندگارترند. چرا که اولا محدوديت تعداد اعضاي هيات داوران و در نتيجه انتخاب سليقه اي در آن وجود ندارد يا دستکم کمتر است و از طرفي بازخورد افکار عمومي از مخاطبان عام و خاص، مانند استقبال عمومي از يک فيلم و يا نظر منتقدان سينمايي پيش از اعلام نامزدها، مي تواند زمينه داوري منصفانه اي را براي اعضاي آکادمي فراهم کند. از ديد تبليغاتي هم که بنگريم در مي يابيم که جوايز اسکار در بين مخاطبان عام سينمايي طرفداران فراواني دارد که در هر گوشه جهان در صورت امکان، تماشاي زنده اين مراسم را از دست نخواهند داد. تفاوتي هم نمي کند اگر حضور شخصيت هاي مطرح سينمايي از بازيگران و کارگردان هاي مشهور ، سهم بزرگي در خلق اين جادو و جاذبه داشته باشد. به گونه اي که مي بينيم جشنواره هاي مطرحي چون کن، ونيز و برلين که به منزلت هنري شان مشهورند براي استفاده تبليغاتي هم که شده در مراسم هاي افتتاحيه و اختتاميه شان از حضور بازيگران و شخصيت هاي مشهور سينمايي بهره مي برند. اما اسکار بنا به ذات خود بسنده اش و از آن جايي که در تاريخ خود بستري براي ستاره سازي از نوع کيفي آن بوده است از منزلتي جداگانه برخوردار است. نمي توان منکر اين واقعيت شد که پيشنهادهاي کاري به هنرمندان پس از دريافت جايزه اسکار بسيار بيشتر از قبل از دريافت آن است يا اين که اين جايزه چه تاثير مهمي در بالارفتن پرستيژ هنري يک هنرمند و البته افزايش خارق العاده دستمزد کاري او دارد. در اهميت اسکار همين بس که هنوز گريه ها ، نطق ها وحرکات عجيب و نامتعارف برندگان اش در حين دريافت جايزه شان را به خاطر داريم و هنوز يادمان هست که مايکل کين با آن همه سابقه پرشکوه هنري، زماني که توانسته بود اسکار نقش مکمل را (براي بازي در قوانين خانواده سايدر«لاسه هالستروم،1999») از رقيب نوجوان خود هيلي جوئل آزمنت (که براي حس ششم(ام. نايت شيامالان) نامزد شده بود) بربايد خودبينانه و البته بي شرمانه به خبرنگاران گفته بود که تا چند سال ديگر چهره اين پسرک(جوئل آزمنت) آن قدر پراز جوش خواهد شد که نمي توانيد نگاهش کنيد. با اين اوصاف شايد بي راه نباشد که موفقيت در اسکار را چه از جنبه هنري و چه تبليغاتي بتوان يک پيروزي بزرگ ناميد. همان طور که گفتيم آکادمي اسکار، هر سال شرايطي را براي حضور نمايندگان ديگر کشورها در اين مراسم فراهم مي کند و اين پذيرايي از آثار خارجي ارج و قربي مضاعف را براي شان در بين سينماي کشورهاي مختلف سبب شده است. به همين دليل کشورهاي مختلف تلاش مي کنند تا شاخص ترين اثر توليد شده شان را براي شرکت در بخش بهترين فيلم خارجي اين مراسم ارسال کنند. حضور در اين مراسم گاهي چنان براي کشورهاي ديگر اهميت دارد که ممکن است بر سر مالکيت يک فيلم دعوا شود. هنوز درگيري بين کشورهاي آلمان و اتريش بر سر فيلم روبان سفيد ميشائيل هانکه را به خاطر داريم که البته از بد روز گار فيلم هانکه در اتفاقي عجيب برنده جايزه اسکار نشد. اين اهميت فراوان اسکار سبب شده که در ميان کشورها و حتي قاره ها رقابتي پنهان براي دريافت جايزه بهترين فيلم خارجي به وجود آيد. هر چند که در اين ميان اروپا با 51 جايزه پيشرو بلا منازع است اما آفريقا و آمريکاي جنوبي هريک با سه جايزه رقابتي سخت و البته پنهان با يکديگر دارند. آسيا هم به لطف 4 جايزه سينماي ژاپن و البته يک اسکار تايوان، براي ببر خيزان و اژدهاي پنهان ساخته آنگ لي، با فاصله اي زياد بعد اروپا ايستاده است. حالا که از کشورها نام برده شد بد نيست اشاره کنيم که در اروپا نيز ايتاليا با 13 و فرانسه با 12 اسکار رقابت نزديکي با هم دارند. هرچند که اگر صحبت از نامزدي در اسکار باشد فرانسه يدي بس طولاني تر از ايتاليا دارد. نکته جالب اين که از 13 جايزه ايتاليا هشت جايزه توسط فقط دو کارگردان به دست آمده که البته دوغول بزرگ کارگرداني در عالم سينما بوده اند: ويتوريا دسيکا و فدريکو فليني. سينماي ايران هم هر چند دير زماني نيست که در اين مراسم شرکت مي کند اما در اين مدت کوتاه توانسته يک بار به نامزدي در آن دست يابد. موردي که در سال 1377 و با فيلم بچه هاي آسمان ساخته مجيد مجيدي اتفاق افتاد. اين فيلم هر چند که در مراسم اسکار سال 1998 رقابت را به فيلم زندگي زيباست ساخته روبرتو بنيني از ايتاليا باخت اما تبليغاتي که ميراماکس، کمپاني پخش کننده اين فيلم، جهت شناساندن آن و در نتيجه سينماي ايران به مخاطبان خارجي داشت قابل انکار نيست. درست است که فيلم مجيدي علي رغم حضور در بين پنج نامزد بهترين فيلم خارجي، نتوانست اسکار بدست آورد اما براي مجيدي و سينماي ايران وجهه اي بين المللي پديد آورد. با اين فيلم ديگر سينماي ايران فقط مورد علاقه جشنواره هاي هنري پسندي چون کن نبود بلکه نامزدي اسکار سبب شد انبوهي از مخاطبان عام سينما هم بليت تماشاي اين فيلم را بخرند و با سينماي ايران آشنا شوند. چرا که مجيدي روايت فيلم خود را بر بستر داستاني معصومانه و جهان شمول قرار داده بود که چه مخاطب خاص و چه عام به راحتي با آن ارتباط برقرار مي کرد. يکي از مزاياي نامزدي اين فيلم تبديل شدن کارگردانش به چهره اي بين المللي بود که ياري اش داد اکنون براي ساخت فيلم جديدش محمد(ص) (که از قضا يک پروژه تاريخي- مذهبي است) از يک مدير فيلمبرداري مطرح و افسانه اي چون ويتوريو استورارو برخوردار شود. کسي که خود براي فيلم هاي مشهوري چون اينک آخر الزمان (فرانسيس فورد کاپولا)، سرخ ها (وارن بيتي) و آخرين امپراتور (برناردو برتولوچي) برنده اسکار بوده است. امسال هم سينماي ايران با فيلمي با ديدگاهي جهاني در مراسم اسکار شرکت کرده است. جدايي نادر از سيمين،فيلمي است که دغدغه هايي در آن مطرح شده که مي تواند براي هر فرهنگي آشنا به نظر برسد. فيلم با امتياز داشتن ساختاري شبه آمريکايي، برخوردار از عواملي است که بخت آن را براي نامزدي و حتي برنده شدن افزايش مي دهد. هر چند که اين فيلم شروعش با جشنواره زمستاني برلين بود اما موفقيت هايش به آن جشنواره چند روزه بسنده نشد و قرار گرفتن نام اين فيلم در تاپ تن هاي اکثر نشريات و منتقدان مطرح سينماي جهان اتفاق فرخنده اي را رقم زده است. موردي که تا کنون براي هيچ فيلم ديگري در تاريخ سينماي ايران اتفاق نيفتاده است. حضور در بهترين هاي نشريه هاي صاحب نامي چون سايت اند ساوند و فيلم کامنت، انتخاب شدن به عنوان فيلم برگزيده توسط منتقدان لندن، نيويورک ،شيکاگو و از همه مهم تر کسب جايزه گلدن گلاب اتفاقي است که براي هيچ فيلم ايراني تا به حال تصورش هم ممکن به نظر نمي رسيد. به اين ها اضافه کنيد حضور پيمان معادي بازيگر فيلم را در جمع بهترين بازيگران سال به انتخاب منتقدان نشريه معتبر ويليج وويس و برگزيده شدن فيلمنامه اين فيلم توسط منتقدان فيلم لس آنجلس را که نشان مي دهد اين فيلم فارغ از رشته بهترين فيلم خارجي مي تواند در ديگر رشته هاي اسکار هم مدعي باشد. تا جايي که يکي از روساي کمپاني معظم سوني پيکچرز نامزدي فيلم فرهادي را در رشته هاي بهترين کارگرداني و فيلمنامه هم محتمل مي داند. هرچند که آگاهيم همان تک جايزه بهترين فيلم غير انگليسي زبان سال هم، تاثيري بس مهم در کارنامه فرهادي و البته سينماي ايران در سطح بين المللي خواهد داشت. و از ياد نبريم که هرچند جايزه اسکار بهترين فيلم خارجي را کارگردان اثر دريافت مي کند اما اين جايزه به طور رسمي به کشور سازنده اثر تعلق دارد. پس در صورت برنده شدن جدايي نادر از سيمين، اسکار ش ، جايزه اي است براي سينماي ايران و البته همه علاقمندان به آن. يعني اسکاري براي ما.

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::

صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما  |   تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات

ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::