صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه: 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

نگاهی تیتروار به برخی از فیلم های جشنواره سی ام

یک جشن دیگر

:: 25 بهمن 1390  2:27:09 PM  ::

فرهاد خالدی نیک

سی نت: سلام بر فرشتگان (فرزاد اژدری): فانتزی کودکانه ای که می تواند مخاطب خردسال را سرگرم کند.
تلفن همراه رئیس جمهور (علی عطشانی): پرداختی سطحی سوژه ای که می توانست عمیق تر از این ها به تصویر درآید.
یک سطر واقعیت (علی وزیریان): فیلمی به ظاهر جدی که به واقع تماشاگرش را دست کم گرفته است.
پرواز بادبادک ها (علی قوی تن): فیلم سازی با دست های کاملاً خالی،ره به جایی نخواهد برد.
گشت ارشاد (سعید سهیلی): بازی با سوژه های ملتهب سیاسی،اجتماعی که گیشه را هدف قرار داده است.
پنجشنبه اخر ماه (ماشاءالله شاهمرادی زاده): چرا فیلمی با ساختاری تله فیلمی در جشنواره حضور دارد؟
میگرن (مانلی شجاعی فرد): شروع امیدوارکننده تنها کارگردان زن حاضر در جشنواره،می توانست پایان شیرین تری داشته باشد.
گیرنده (مهرداد غفارزاده): ورژن جدیدی از فیلمفارسی که نه سیاسی است،نه اکشن و نه اخلاق گرا و در عین حال ادعای همه این ها را دارد.
من و زیبا (فریدون حسن پور): ستاره ها در اینجا چه می کنند؟
پذیرایی ساده (مانی حقیقی): فیلمی جذاب و سرشار از اخلاق گرایی که در ظاهر ضد اخلاق می نماید.
روییدن در باد (رهبر قنبری): فیلم ساختن در دل طبیعت زیبا نباید ما را از قصه گویی غافل کند.
شور شیرین (جواد اردکانی): پاسداشت سرداری که از شرق ایران برخاست تا از مرزهای غربی حراست کند.
زندگی خصوصی (محمد حسین فرحبخش): یک فیلم تجاری خوش ساخت که خطوط قرمز را در نوردیده است.
بوسیدن روی ماه (همایون اسعدیان): می توان با قصه ای آشنا فیلم معنا گرا ساخت اما نباید انتظار داشت که هر مسی به طلا مبدل شود.
آمین خواهیم گفت (سامان سالور): ترسیم فضایی غیر ملموس با آدم هایی که زور می زنند ملموس به نظر برسند.
چک (کاظم راست گفتار): آش در هم جوشی که نه کسی را می خنداند و نه احساسی را بر می انگیزد.
پل چوبی (مهدی کرم پور): فیلمی به ظاهر روشنفکرانه که شخصیت های متفکرش را بی منطق و بی فکر نشان می دهد.
دزدان خیابان جردن (وحید اسلامی): فیلمی متعلق به جریان کمدی های سخیف که شکستی کامل در انتظارش است.
من همسرش هستم (مصطفی شایسته): تلاشی نا فرجام برای مطرح کردن موضوعی که بیشتر مناسب شبکه هایی چون فارسی 1 است.
ملکه (محمد علی باشه آهنگر): جلوه های ویژه خوب،فیلمبرداری قابل توجه و فیلمنامه ای که کاش پر و پیمان تر بود.
قلاده های طلا (ابوالقاسم طالبی): آیا پرداختن به سوژه ای جنجالی و تلاش بر مرعوب ساختن تماشاگر،فیلم را عاقبت به خیر می کند؟
بی تابی بیتا (مهرداد فرید): فیلمی با رویکردی اجتماعی که چندان خودش را جدی نمی گیرد.
برف روی کاج ها (پیمان معادی): نمایش جالب توجه تنهایی زنی که به یکباره زندگی سیاه و سفیدش را همچون ویرانه ای می بیند.
پیشونی سفید (سید جواد هاشمی): کی می شود کودکان را شناخته و راه و روش فیلمسازی برای آنان را بیاموزیم؟
خوابم می آد (رضا عطاران): فیلمی به ظاهر متفاوت در ژانر کمدی که در یک سوم پایانی،داشته هایش را بر باد می دهد.
آزمایشگاه (حمید امجد): فیلمی با الهام از کمدی های کلاسیک که مخاطب خاص خودش را جستجو می کند.
نارنجی پوش ( داریوش مهرجویی): فیلمی آموزشی از استاد که به نظر می رسد نباید آن را چندان جدی گرفت.
رها تر از دریا (حمید طالقانی): وقتی فیلمنامه ای در کار نیست و کارگردانی و بازیگری هم به چشم نمی خورد لابد فیلمی هم ساخته نشده است.
قبیله من (غلامرضا آزادی): کپی سازی از آثار بزرگ سینمای جهان هم آداب خاص خود را می طلبد.
بیداری (فرزاد مؤتمن): تلاش موتمن برای ساخت فیلمی با مایه های معناگرایانه آنقدر ضعیف از آب درآمده که خنده را بر لبان تماشاگر می نشاند.
در انتظار معجزه (رسول صدرعاملی): نماهای بلند و کشدار،قصه ای کم مایه و معجزه ای که در باور نمی گنجد.
بی خود و بی جهت (عبدالرضا کاهانی): می توان در یک چهاردیواری خالی با تعدادی محدودی شخصیت و قصه ای نیم بند فیلمی ساخت که تماشاگر را میخکوب کند.
همه چی آرومه (مصطفی منصوریار): فیلم کمدی ساختن به روش بزن در رو دیگر جواب نمی دهد.
بغض (رضا درمیشیان): فیلمی خوش ساخت که شیوه فیلمبرداری متفاوت و شرایط دشوار ساخت آن،کارگردانش را به عنوان پدیده جشنواره مطرح ساخت.
یک روز دیگر (حسن فتحی): روایتی کلیشه ای از پولی که بین ادم ها دست به دست می گردد و حق را به حق دار می رساند.
روزهای زندگی (پرویز شیخ طادی): قصه ای تاثیرگذار از روزهای آخر جنگ و از خود گذشتگی پزشکانی که فقط به زندگی بخشیدن می اندیشیدند.
تهران 1500 (بهرام عظیمی): کاش فیلمنامه ای بی نقص،این همه زحمت و مشقت در راه ساخت این انیمشن ایرانی را تکمیل می کرد.
پله آخر (علی مصفا): رفت و برگشت های زمانی در باب افشای خیانتی که در ذهن یک عاشق خطور کرده است،فیلم را ماندگار می کند.
راه بهشت (مهدی صباغ زاده): مگر می توان با تزریق بودجه ای اندک،انتظار تماشای یک اثر قابل قبول را از فیلمی با ابعاد تاریخی داشت؟

* * *

بهترین های جشنواره سی ام به انتخاب فرهاد خالدار

بهترین فیلم:
1) برف روی کاج‏ها (پیمان معادی)
2) بی‏خود و بی‏جهت (عبدالرضا کاهانی)
3) پذیرایی ساده (مانی حقیقی)
4) بغض (رضا درمیشیان)
5) میگرن (مانلی شجاعی‎فرد)

بهترین کارگردان:
1) عبدالرضا کاهانی (بی‏خود و بی‏جهت)
2) مانی حقیقی (پذیرایی ساده)
3) داریوش مهرجویی (نارنجی‎پوش)

بهترین فیلمنامه:
1) برف روی کاج‏ها (پیمان معادی)
2) بی‏خود و بی‏جهت (عبدالرضا کاهانی)
3) پله آخر (علی مصفا)

بهترین بازیگر نقش اول زن:
1) ترانه علیدوستی (پذیرایی ساده)
2) هنگامه قاضیانی (روزهای زندگی، میگرن)
3) مهناز افشار (برف روی کاج‏ها)

بهترین بازیگر نقش اول مرد:
1) حمید فرخ‎نژاد (گشت ارشاد، روزهای زندگی)
2) رضا عطاران (بی‏خود و بی‏جهت، خوابم می‏آد)
3) فرهاد اصلانی (زندگی خصوصی)

بهترین بازیگر نقش مکمل زن:
1) نگار جواهریان (بی‏خود و بی‏جهت)
2) گوهر خیراندیش (میگرن)
3) هدیه تهرانی (یک روز دیگر)

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد:
1) صابر ابر (پذیرایی ساده، برف روی کاج‏ها)
2) اکبر عبدی (خوابم می‏آد)
3) احمد مهران‏فر (بی‏خود و بی‏جهت)

بهترین فیلمبرداری:
1) ملکه (علیرضا زرین‏دست)
2) پذیرایی ساده (هومن بهمنش)
3) روزهای زندگی (امیر کریمی)

بهترین تدوین:
1) پله آخر (فردین صاحب‏الزمانی)
2) روزهای زندگی (مهدی سعدی و واروژ کریم‏مسیحی)
3) نارنجی‏پوش، پذیرایی ساده (هایده صفی‏یاری)

بهترین موسیقی:
1) ملکه (حسین علیزاده)
2) گشت ارشاد (ناصر چشم‏آذر)
3) روزهای زندگی (محمدرضا علیقلی)

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::

صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما  |   تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات

ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::