صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه: 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

کوتاه و مختصر از 45 فيلم جشنواره سي ام فجر

رشد شديد کارگرداني ها ضعف باورنکردني فيلمنامه ها

:: 25 بهمن 1390  1:24:27 PM  ::

مجتبی اردشیری

سی نت: جشنواره سي ام فيلم فجر اگرچه در اکثر ژانرها، فيلم هاي خوبي را در خود جاي داده بود اما دو پيام خيلي جدي نيز براي ما داشت. اول اينکه کارگرداني ها در اين دوره از طراز بالا و قابل قبولي برخوردار بود کما اينکه ما اين روند روبه جلو را در فيلم هاي کارگردانان اول نيز شاهد بوديم و پيام دوم هم به ضعف شديد فيلمنامه مربوط مي شود; فيلمنامه هايي که علنا نمي توانند نقاط ضعف عديده خود را پوشش دهند. اين ضعف به ميزاني چشمگير بود که خود را در کارهاي کارگردانان بزرگ و صاحب سبک اين دوره نيز نشان مي داد.

با اين حال نگاهي نقدگونه و کوتاه به 45 فيلم حاضر در جشنواره امسال نمي تواند خالي از لطف باشد.

سلام بر فرشتگان
درجه ارزشگذاري:دايره سياه
فيلم مي توانست با بهره گيري از طرحي بسيط، ديدني تر باشد اما متاسفانه ايده ابتدايي، خيلي قوي تر از طرح داستان است.از ميانه فيلم فضاي داستان به سمتي مي رود که لزوم ديده شدن آن فضاها چندان احساس نمي شود. با اين وجود، فيلم از جلوه هاي ويژه جديد و قابل تاملي برخوردار است که به لحاظ نوشتاري تاکنون در سينماي ايران ديده نشده است.

تلفن همراه آقاي رييس جمهور
درجه ارزشگذاري: يک ستاره
برخلاف تمام حرف هايي که درباره اين فيلم، قبل از جشنواره زده مي شد، تلفن همراه آقاي رئيس جمهور اصلا اثري سياسي نبود.داستان فيلم اما دوست داشتني است.يک سکانس خيلي خيلي بد در فيلم وجود داشت و آن هم سکانسي است که رئيس جمهور با قربانعلي تلفني حرف مي زد.اين سکانس چه به لحاظ ساختاري و چه به لحاظ نوشتاري حتي نمتواند در قالب کمدي هم جاي بگيرد چه برسد به ملودرام.

يک سطر واقعيت
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
يعني سردبير يک نشريه فرهنگي ورشکسته را بايد تا اين حد کودن نشان داد؟!داستان فيلم خطي است و کلي نقيصه هاي منطقي هم دارد. سوژه اين فيلم از آن سوژه هاي تکراري اي است که اگر صد بار هم بخواهيم درباره آن فيلم بسازيم مي توانيم صد روايت متفاوت از دل آن بيرون بکشيم.

گشت ارشاد
درجه ارزشگذاري: يک و نيم ستاره
بالاخره سهيلي فيلمي که آرزويش را مي کشيد ساخت. صحنه هاي کميک فيلم، خيلي خوب از آب در آمده، رابطه هاي کاراکترهاي اصلي فيلم هم به خوبي جواب داده.اشکال فيلمنامه از آنجايي شروع مي شود که فيلم، در يک سوم پاياني خود، مسيرش را بي دليل عوض مي کند و يک ملودرام آبکي را به مخاطبش تحويل مي دهد.

ميگرن
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
براي تجربه اول،گام بزرگي براي کارگردانش به حساب ميآيد. فيلم اپيزوديک شجاعي فرد، نتوانسته همپاي ساختار خوب، داستان منسجم و هدف داري را روايت کند. گرچه تلاش فيلم، از استخراج مفهومي واحد از همين اپيزودهاي غيرمنفصل ستودني است.

گيرنده
درجه ارزشگذاري: دايره سياه
فيلم نه داستان دارد و نه بازي شاخصي.کارگرداني فيلم(با توجه به نوع روايت آن که جاده اي است)بسيار خوب است.فيلم قرار نيست در ژانر کودک روايت شود اما اتفاقات عجيب فيلم ما را به سمت اين شائبه رهنمون مي سازد. نکته قابل تامل فيلم، بازي سعيد راد، پس از اين همه سال سخت گيري و وسواس است.

من و زيبا
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
خيلي بيشتر از اينها از اين فيلم انتظار داشتيم،هم از کارگردانش و هم از پرويز پرستويي. سوژه خوب فيلم قرباني مميزي ها و البته فيلمنامه اي شد که هيچ تلاشي در جهت تحليل دقيق تر داستان از خود نشان نداد.پرستويي در اين فيلم نشان داد که هميشه هم خوب بازي نمي کند.

خرس
درجه ارزشگذاري: يک ستاره
از آن دست فيلم هايي بود که تا قبل از شروع جشنواره کلي سرو صدا به راه انداخت اما بعد از اکران، هيچ خبري از آن سر و صداها نبود. سوژه تکراري،پايانبندي عجيب و دور از واقعيت به همراه دنيايي سوال بي جواب از فيلمي که کارگردان، آن را بهترين فيلم عمر سينمايي خود مي داند، همه ما را انگشت به دهان گذاشته است.

فيلادلفي
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
دريچه اي ديگر به چارچوب هاي سينماي مقاومت.پتانسيل داستان، قابليت همراهي مخاطب تا پايان ماجرا را ندارد. اين فيلم خط روايي خوبي دارد اما به دليل نبود نقاط عطف داستاني، هيچ رغبتي را در مخاطب براي تماشا ايجاد نمي کند.با اين همه، "فيلادلفي" فراتر از انتظار ما ظاهر شد.

دوباره با هم
درجه ارزشگذاري: دايره سياه
مي خواهم به "دوباره با هم" عنوان تله فيلم بدهم اما مي بينم اين عنوان براي اين فيلم خيلي بزرگ است. مي خواهم بگويم فيلم فارسي اما اين عنوان هم براي اين فيلم ارفاق بزرگي محسوب مي شود. غيرهنري بودن اين فيم به قدري زياد است که عوامل اين فيلم در نشست پرسش و پاسخ، براي حضور در اين فيلم از همه عذرخواهي کردند.

بي خداحافظي
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
مي خواست ژست روشنفکرانه اي به خود بگيرد و اقتباسي مستقيم باشد از "همشهري کين". اما نه ژست روشنفکرانه اش باورکردني از آب درآمد و نه آن اقتباس،دوست داشتني بود.فيلم حتي نتوانست به لطف حضور رضا صادقي و خواندن هاي او، لحظاتي مفرح را براي مخاطبانش برقرار نمايد.

ضد گلوله
درجه ارزشگذاري: يک و نيم ستاره
يک کمدي خوب.داستاني قوام يافته که تنها ايرادش اين بود که جنس شوخي هايش را در لفاظي هايي زودگذر، خلاصه کرد و به يک کمدي موقعيت تبديل نشد.با توجه به فضاهاي فيلم اگر جنس کمدي، موقعيت بود، ما بايد يک شاهکار بزرگ را تماشا مي کرديم نه فيلمي که الان تنها درباره اش بنويسيم:فيلمي فراتر از انتظار ما.

پذيرايي ساده
درجه ارزشگذاري: يک و نيم ستاره
فيلم با داستان عجيب و خونسرد خود فقط خواست يک اتفاق را نشان دهد آن هم بدون مطرح نمودن هيچ دليلي.همه چيز در اين فلم مبهم است و کارگردان هم در جواب مي گويد مي خواستم مبهم کار کنم.حالا با اين قصد و نيت قبلي بگوييم فيلم خوب يا فيلم بد؟اما بازي ترانه عليدوستي در اين فيلم،يک بازي جديد است.

روييدن در باد
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
تقليدي واضح از فيلم "باد در علفزار مي پيچد" با اين تفاوت که لوکيشن اين فيلم،در ييلاق و قشلاق ايل قشقايي مي گذرد و با توجه به سردي بيش از حد فضا،آن اشتياق و حرارت کافي را براي مخاطب به وجود نميآورد. همين دليل سبب مي شود تا فيلم را از زمره آثار خاص خارج بدانيم.

شور شيرين
درجه ارزشگذاري: يک ستاره
اصلا فکرش را نمي کرديم که با چنين فيلم پرصلابتي مواجه باشيم.داستان پرکشش فيلم به همراه تعدد کاراکترهاي کليدي سبب شد تا در اثناي تماشاي اين فيلم اصلا گذر زمان را متوجه نشويم.کاش تمام آثار ژانر مقامت ما مانند "شور شيرين" جذاب و ساختارگرا ساخته مي شدند تا شاهد يک شکوفايي منجصر به فرد در اين ژانر باشيم.

زندگي خصوصي
درجه ارزشگذاري: يک و نيم ستاره
فيلمي که مخاطب به راحتي مي تواند با آن ارتباط برقرار کند. سوژه فيلم قبلا امتحانش را پس داده و سازندگان با علم به اين موضوع،چاشني سياست را هم به آن اضافه کردند تا دومين ساخته محمدحسين فرحبخش،يک سر و گردن بالاتر از آثار اخير وي در مقام تهيه کننده باشد.

بوسيدن روي ماه
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
متاسفانه همان گونه که فکرش را مي کرديم، غرور "طلا و مس" و اقبال عمومي براي آن فيلم،دامن اسعديان را گرفت تا وي اين بار يکي از ضعيف ترين ساخته هاي خود را به جشنواره بياورد. فارغ از تمام اقبال هاي اين فيلم و کارگرداني خوبش، فيلم از بي داستاني عجيبي رنج مي برد.معلوم نيست اسعديان براي نشان دادن چه هدفي دست به ساختن اين فيلم زده است.

اکباتان
درجه ارزشگذاري: دايره سياه
داستان فيلم براي ساخت يک فيلم کوتاه پانزده دقيقه اي مناسب بود اما هفتاد و پنج دقيقه ديگرش چه مي شود؟ آب بندي در سکانس ها و نشان دادن حالت سکوت بازيگران به قدري در اين فيلم تکرار مي شود که در همان بيست دقيقه ابتدايي، اکثر تماشاگرانش را از سالن ها بيرون مي فرستد.

يه عاشقانه ساده
درجه ارزشگذاري: يک ستاره
باز هم عاشقانه اي از سامان مقدم با اين تفاوت که در اين فيلم خيلي ابتدايي به همه چيز نگاه مي شود. فيلم برخلاف ديگر آثار مشابه، شروع و ميانه اي خيلي ضعيف دارد اما پاياني رمانتيک و دوست داشتني را براي خود رقم مي زند.شايد اين پايان،بهترين پاياني بود که مي شد براي اين فيلم در نظر گرفت.

يکي مي خواد باهات حرف بزنه
درجه ارزشگذاري: دو ستاره
شديدا مورد توجه مخاطبان قرار گرفت;به نوعي تداعي کننده فيلم "اينجا بدون من" بود.در اين فيلم ما براي نخستين بار يک بازي خوب از "آناهيتا نعمتي" مي بينيم. تعليق فيلم، درست و باورپذير است و ملودرام، تصوير درستي از خود نشان مي دهد. مطمئنا اين اثر در اکران عمومي، موفقيت هاي قابل توجهي را به همراه خواهد داشت. فيلم يک سکانس ديدني فوق العاده دارد که براي يک لحظه شما را ميخکوب مي کند: سکانس تصادف سپيده را به ياد بياوريد.

آمين خواهيم گفت
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
همان اداي فيلم خاص درآوردن هاي سامان سالور. داستان بي رمق فيلم حتي با وجود تعدد فضاهاي پرداختي، باز هم نتوانست تاثيرگذار ظاهر شود.با توجه به سوژه جديد فيلم،هيچ ابتکاري در جهت بسط طرح صورت نگرفته بود تا "آمين خواهيم گفت" اين گونه، ناکام بماند.

چک
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
يک کمدي موقعيت از سوژه اي که در موردش بارها فيلم هايي مشابه ساخته شده بود اما اشکال فيلم از سوژه اش نيست بلکه از نبود آن فضاي گرمي است که در کليت اثر، ما را آزار مي دهد."چک" با وجود تعدد کاراکترهاي متفاوت، نمي تواند روابط پنج کاراکتر اصلي فيلم را خوب از آب درآورد.سردي تمام فيلم،به پايانبندي هم سرايت مي کند تا مخاطب،با نارضايتي سالن را ترک کند.

پنهان
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
اصلا يک فيلم مفهومي نيست."پنهان" اثري است که نمي تواند حرفش را مستقيم و روراست بيان کند و يک مفهوم ساده را با زباني ثقيل به مخاطبي عرضه مي کند که اين روزها به ديدن فيلم هاي ساده اما عميق توجه بيشتري نشان مي دهد تا فيلم هاي عميق اما ساده.

پل چوبي
درجه ارزشگذاري: يک ستاره
يک شروع طوفاني دارد اما همه چيز به ناگهان در محاق فرو مي رود. کاراکترهاي کليدي به ناگهان کم مي شوند و شخصيت مهندس فيلم (رادان) هم آن کشش را ندارد که به عنوان قهرمان،جور شخصيت هاي حذف شده فيلم را بکشد. در ميانه فيلم نيز همه چيز به يکباره عوض مي شود و شخصيت پردازي ها به کلي دچار تحول مي گردد; تحولي که فقط سوالاتي را به وجود مي آورد که فيلم هيچ پاسخي براي آنها ندارد.

دزدان خيابان جردن
درجه ارزشگذاري: دايره سياه
بازگشت فيلم هاي سخيفي که خود را کمدي مي دانند. واقعا بايد به کارگردان اين فيلم آفرين گفت که توانسته از هيچ و پوچ، فيلمي مشمئزکننده بسازد. به جز کارگردان، بايد به تماشاگراني که بتوانند بيشتر از بيست دقيقه از فيلم را ببينند هم يک جايزه بزرگ داد.

من همسرش هستم
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
به عنوان تجربه اول از کارگردان هدايت فيلم، انتظار خيلي خيلي بيشتري مي رفت. ملودرام فيلم، رگه هاي ضعيفي دارد و نمي تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند. دنياي کاراکتر مرد فيلم (مصطفي زماني) عام و امروزي اما دنياي کاراکتر زن (نيکي کريمي) شاعرانه اي غيرقابل باور است که بسياري از حالات اخلاقي او براي انسان هزاره سوم مابه ازاي خارجي ندارد.

زندگي خصوصي آقا و خانم ميم
درجه ارزشگذاري: دايره سياه
داستان فيلم تنها يک نوول است که بي دليل آن را تا دقيقه هشتاد کش مي دهند. ديتان مي خواهد روند تدريجي مشکوک شدن يک مرد به همسرش را نشان دهد که با نشاني هايي که فيلم به ما مي دهد اين روند نه واضح است نه اينکه تعليق دارد. بازي ابراهيم حاتمي کيا در اين فيلم با وجود تمام شيطنت هايي که از خود نشان مي دهد براي ما باورپذير نمي نماياند.

ملکه
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
تا پيش از اکران، سروصداي زيادي به راه انداخت اما داشته هايش به اندازه اين همه غوغا نبود.فيلم داستان خوبي دارد اما اين داستان خوب با حشوهاي فراواني همراه است که حوصله مخاطب خود را سر مي برد.تصويربرداري و کارگرداني ملکه به همراه بازيگري فيلم از جمله نکات حائز اهميت اثر به شمار مي رود.

قلاده هاي طلا
درجه ارزشگذاري: يک و نيم ستاره
بي شک سياسي ترين فيلم تاريخ سينماي ايران.فيلم خوش ساخت ابوالقاسم طالبي با بهره گيري از سوژه اي تازه و البته غيرمشابه با نمونه هاي خارجي، هم به لحاظ بصري دوست داشتني است و هم به لحاظ کارکردهاي تکنيکي و اجرايي. به جز کارگرداني و بازيگري، فيلم در تصويربرداي و مخصوصا موسيقي خود مي تواند ادعاي زيادي داشته باشد.

بي تابي بيتا
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
داستان سطحي فيلم قدرت هرگونه مانور عمقي را از آن گرفته است.فيلم، تنها يک روايت خيلي ساده دارد و اتفاقاتي که نمي توانند ذهن مخاطب را چندان حساب شده درگير نمايند.سردي خاصي بر کليت فضاي فيلم حاکم است که اجازه نمي دهد همين روابط ساده نيز خود را نشان دهد.بازي بهداد در اين فيلم خيلي کمرنگ و بي استفاده است.

برف روي کاج ها
درجه ارزشگذاري: دو ستاره
انگار کارگردان قرار بود با نيت روشنفکري اين فيلم را بسازد اما نتوانست گره هاي داستاني خود را به گونه اي کارکردگرايانه بسط دهد. در اين فيلم، داستان، به خوبي مطرح مي شود اما از يک جايي، فيلم عملا هيچ حرفي براي گفتن ندارد.روند عاشق شدن مهناز افشار از آن دست اقداماتي است که فيلم بي پرده به سراغش مي رود و بر همين مبناي ضعيف داستان را ادامه مي دهد.

پيشوني سفيد
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
يک فيلم دوست داشتني با کلي جلوه هاي ويژه خارق العاده که نمونه اش را در سينماي ايران بسيار کم ديده ايم.فيلم با تکيه بر همين اصل، خود را در مديومي فراتر از سينماي کودک قرار مي دهد.به جز اين تکنولوژي پيشرفته، "پيشوني سفيد" يک فيلم موزيکال است که توانسته ارتباط خوبي با فضاي ساختاري اثر برقرار نمايد.

خوابم مي آد
درجه ارزشگذاري: يک و نيم ستاره
فيلم اول عطاران يک شروع منحصر به فرد دارد اما در ميانه است که اين همه غوغا و جنجال به يکباره فرو مي نشيند و جنبه ملودرام اثر بر فضاي کمدي آن چيره مي شود. مشکلي که اکثر فيلم هاي اين سبک نظير "گشت ارشاد" نيز با آن دست به گريبان هستند;حلقه اتصال فضاي کمدي با فضاي صرفا ملودرام در فيلم، هم کمرنگ بوده و هم از وجاهت منطقي بسيار پائيني برخوردار است.

آزمايشگاه
درجه ارزشگذاري: دايره سياه
با آن همه بازيگر سرشناس و پزهاي خوش ساختي، خيلي بيشتر از اينها از آزمايشگاه" انتظار داشتيم.ريتم خيلي تند اثر از همان ابتدا خود را از چارچوب فيلم مي کند و به همين دليل نمي تواند يک بالانس اجرايي خوب را برقرار نمايد.مخاطب هم نمي تواند با اين ضرباهنگ تند ارتباط برقرار نمايد پس بي دليل نيست که هنوز فيلم به نيمه نرسيده،سالن سينما خالي از جمعيت مي شود.

محرمانه تهران
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
ديگر فيلم سياسي سينماي ايران که هم چارچوب و قالب روايتي نسبتا جديدي دارد و هم رعايت اصول ساختاري در آن جدي گرفته شده است.مشکل بزرگ فيلم عدم آناليز کاراکترهايي است که مدام با فرارها و سخنراني هاي خود، براي مخاطب، سوالاتي را به وجود ميآورند که فيلم پاسخي به اين پرسش ها نمي دهد.

نارنجي پوش
درجه ارزشگذاري: دو ستاره
ايده تک خطي فيلم درباره مردي است که با پاکيزگي محيط اطراف خود به يک پالايش روحي مي رسد. فيلمي که قرار بود با تکيه بر بعد جسماني اثر،به انتاجي فلسفي برسد اما فيلم عملا در همان بعد جسماني ماند و اثري را رقم زد که نوشته اش را نمي شد به مهرجويي بزرگ لقب داد اما ساختار ،دقيقا همان چيزي بود که از يک حرفه اي انتظارش را مي کشيديم.

بيداري
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
برخلاف خيلي ها که آن را فيلمي در ژانر انقلاب مي دانند، يک ملودرام اجتماعي است که سوژه اي خلاق دارد اما پرداخت مناسب و چند وجهه اي از اين سوژه به عمل نمي آيد. فيلم تا يک سوم پاياني، خيلي خوب مي تواند سوالات به جا و درستي را در ذهن مخاطبش ايجاد کند اما اين يک سوم انتهايي فيلم است که جريان ملودرام را به سمت کمدي سوق مي دهد.

در انتظار معجزه
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
مانند دوگانه قبلي صدرعاملي، اصلا فيلم خوبي نيست.فيلمي که با سکانس هاي مطول و بي کشش خود (به لحاظ بصري و ساختاري) حوصله همه را سر مي برد و در نهايت نيز با نشان دادن غير مرتبط حادثه اي، تعريفي ايدئولوژيک از آن به عمل آورد. فيلمنامه "در انتظار معجزه" چاله هايي دارد که شايد نگارش آن، يک بيست و چهار ساعت هم به طول نينجامد.

خودزني
درجه ارزشگذاري: يک ستاره
به لحاظ داستاني، خيلي شبيه فيلم "نفوذي" است."خودزني" فيلم موفقي است که داستانش نقاط اوج بسياري دارد و چند داستانک را به گونه اي کاملا تلفيقي در راستاي يکديگر ادامه مي دهد.مهمترين ويژگي داستان، کارهاي ضدقهرمان فيلم است که با وجود کمي اغراق در شکل اجرا،براي مخاطب، دوست داشتني و باورپذير است.

بي خود و بي جهت
درجه ارزشگذاري: دو ستاره
ادامه اي است بر همان سبک هميشگي کاهاني، با اين تفاوت که ما در اين فيلم، حضور کارگردان را احساس نمي کنيم. داستان فيلم بدون نشان دادن ضرورتي، کاراکترهايي را نشان مي دهد که در عين مشغله فوري، خيلي آرام و بي دليل با يکديگر جر و بحث مي کنند; به گونه اي که اگر مخاطب، نيم ساعت ابتدايي فيلم را هم نبيند چيز زيادي را به لحاظ مفهوم داستاني از دست نمي دهد.

بغض
درجه ارزشگذاري:يک ستاره
داستان فيلم خيلي خوب مي تواند ارتباط دو کاراکتر اصلي را نشان دهد و در ميانه کار نيز مخاطب خود را غافلگير نمايد، اين غافلگيري مي تواند مخاطب را براي بار دوم در داوري نيز گمراه نمايد. پايان بندي اثر با ابهام عجيب و نامشخصي رقم مي خورد،با توجه به نوع روايت داستان، پايان بندي "بغض" نمي تواند يک "پايان بندي باز" لقب بگيرد.

يک روز ديگر
درجه ارزشگذاري: يک ستاره
يک اتفاق نوشتاري خوب را در خود مي بيند و آن هم نشان دادن دقيق سرگذشت کاراکترهايي است که در فيلم نشان داده مي شوند. فيلم اگر اين پايان بندي هوشمندانه را به خود نمي ديد نمي توانست اثري حتي در مرتبه اي ضعيف باشد. "يک روز ديگر" تا حدودي از سينماي "حسن فتحي" فاصله دارد و از اين حيث، ما نه آن ميزانسن هاي مکمل با جريان داستان را مي بينيم و نه آن پيچيدگي هاي مفهومي داستان را.

روزهاي زندگي
درجه ارزشگذاري: يک و نيم ستاره
فيلم، نود دقيقه داستان دارد و ملودرام که به خوبي خود را نشان مي دهد. هسته مرکزي داستان، قابليت پديدآوري چندين نقطه عطف را دارد. نويسنده هم به خوبي توانسته اين نقاط عطف را به لحاظ تکنيک نگارشي، منطقي از آب در بياورد. بازي قاضياني در اين فيلم بسيار دلنشين است اما حميد فرخ نژاد، مي توانست خيلي خيلي بهتر از آن چيزي باشد که ما بر روي پرده ديديم.

تهران 1500
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
تنها فيلم انيميشن جشنواره بود که به لحاظ بهره گيري از استانداردهاي تکنولوژيک استوري بورد، مي تواند حرف هاي زيادي حداقل در سينماي آسيا داشته باشد اما اين فيلم مهم، به شدت از معضل بي داستاني رنج مي برد و اينکه کاراکترها بدون هيچ منطق روايي، فقط ديالوگ هايي را به زبان ميآورند که به آن شکلي که کارگردان مورد نظر داشته، نمي تواند مخاطبش را بخنداند.

پله آخر
درجه ارزشگذاري: نيم ستاره
علي مصفا معتقد است که سينمايش متاثر از سينماي مهرجويي است اما گام اول در سينماي مهرجويي، خط داستاني پررنگي است که ما نمي توانيم اين خط داستاني را در فيلم "پله آخر" مشاهده کنيم. متاسفانه فيلمهايي از اين دست که به "چهل سالگي" مي زنند با فضاهاي سرد خود، ادعاهايي دارند که ذهن قاطبه مخاطبان به هيچ وجه نمي توانند با آن ارتباط برقرار نمايند.

* * *

بهترین های جشنواره سی ام به انتخاب مجتبی اردشیری

بهترین فیلم:
1) پل چوبی (مهدی کرم‏پور)
2) نارنجی‏پوش (داریوش مهرجویی)
3) یکی می‏خواد باهات حرف بزنه (منوچهر هادی)

بهترین کارگردان:
1) داریوش مهرجویی (نارنجی‏پوش)
2) عبدالرضا کاهانی (بی‏خود و بی‏جهت)
3) مانی حقیقی (پذیرایی ساده)

بهترین فیلمنامه:
1) نارنجی‏پوش (وحیده محمدی‏فر و داریوش مهرجویی)
2) یکی می‏خواد باهات حرف بزنه (سعید دولتخانی و منوچهر هادی)
3) ملکه (محمدعلی باشه‏آهنگر و محمدرضا گوهری)

بهترین بازیگر نقش اول زن:
1) آنا نعمتی (یکی می‏خواد باهات حرف بزنه)
2) بهناز جعفری (تلفن همراه رئیس‏جمهور)
3) ترانه علیدوستی (پذیرایی ساده)

بهترین بازیگر نقش اول مرد:
1) فرهاد اصلانی (خرس، زندگی خصوصی)
2) حمید فرخ‏نژاد (روزهای زندگی، زندگی خصوصی آقا و خانم میم، گشت ارشاد)
3) رضا عطاران (بی‏خود و بی‏جهت، خوابم می‏آد)

بهترین بازیگر نقش مکمل زن:
1) یکتا ناصر (یکی می‏خواد باهات حرف بزنه)

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد:
1) شهاب حسینی (یکی می‏خواد باهات حرف بزنه)
2) اکبر عبدی (خوابم می‏آد)

بهترین فیلمبرداری:
1) ملکه (علیرضا زرین‏دست)
2) روزهای زندگی (امیر کریمی)
3) نارنجی‏پوش (فرخ مجیدی)

بهترین تدوین:
1) نارنجی‏پوش (هایده صفی‏یاری)
2) ملکه (حمید باشه‏آهنگر)
3) پذیرایی ساده (هایده صفی‏یاری)

بهترین موسیقی:
1) گشت ارشاد (ناصر چشم‏آذر)
2) ملکه (حسین علیزاده)
3) یکی می‏خواد باهات حرف بزنه (حامد ثابت)

بدترین فیلم:
1) دزدان خیابان جردن (وحید اسلامی)

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::

صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما  |   تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات

ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::